Vita quotidiana di uno spettro - Angelo Branduardi

C'è un cigolio di mobili e di tarli

e come un senso dell’eternità

in un castello con torrette e merli

ch’erano nuovi nell’antichità

E un po' di sano menefreghismo

è quasi una necessità

anche in assenza di metabolismo

per chi abita nell’aldilà

Peggio per me

meglio per te

sono presente con la mia assenza

ma se non sai perché

peggio per te e meglio assai per me

E penso a te che pensi a me

pensandomi al passato

tu che respiri e non lo sai

che sono nel tuo fiato

e non capisci che non è

il tuo ma il mio sorriso

che nello specchio accende te

e se davvero tu non sai che c'è

peggio per te e meglio assai per me

E sono qui sul pelo dello stagno

che luccico di ambiguità

e sto mell’acqua eppure non mi bagno

perché succede non si sa

e ribadisco che il menefreghismo

non è piacere ma necessità

in questo tempo di perfezionismo

è scegliere la libertà

Peggio per me

meglio per te

c'è una mancanza per ogni stanza

ma se non sai di chi è

peggio per te e meglio assai per me

E penso a te che non lo sai

o non lo vuoi sapere

e se mi vedi come mai

tu non lo fai vedere

se gioco ad essere con te

la cipria sul tuo viso

e ti coloro un po' di me

e se davvero tu non sai perché

peggio per te e meglio assai per me

Er is een gekraak van meubels en houtwormen

en als een gevoel van eeuwigheid

in een kasteel met torentjes en kantelen

die nieuw waren in de oudheid

En een beetje gezonde onverschilligheid

het is bijna een noodzaak

zelfs bij afwezigheid van metabolisme

voor degenen die in het hiernamaals leven

Erger voor mij

beter voor je

Ik ben aanwezig met mijn afwezigheid

maar als je niet weet waarom?

erger voor jou en veel beter voor mij

En ik denk aan jullie die aan mij denken

denken aan het verleden

jij die ademt en het niet weet

die in je adem zijn

en je begrijpt niet dat het niet zo is

jouw maar mijn glimlach

die je oplicht in de spiegel

en als je het echt niet weet is het er

erger voor jou en veel beter voor mij

En ik ben hier aan de rand van de vijver

wat een glimp van dubbelzinnigheid

en ik ben in het water en toch word ik niet nat

waarom het gebeurt weten we niet

en ik herhaal die onverschilligheid

het is geen plezier maar noodzaak

in deze tijd van perfectionisme

is kiezen voor vrijheid

Erger voor mij

beter voor je

er is een gebrek aan elke kamer

maar als je niet weet van wie het is

erger voor jou en veel beter voor mij

En ik denk aan jou die het niet weet

of je wilt het niet weten

en als je me ziet waarom?

je laat het niet zien

als ik speel om bij jou te zijn

het poeder op je gezicht

en je schildert een beetje van mij

en als je echt niet weet waarom

erger voor jou en veel beter voor mij