Il poeta di corte - Angelo Branduardi

E' venuto il corvo di mare

A predirmi la sorte:

«Tempo tu non avrai di fuggire…

Ti raggiungono già!

Strapperanno i tuoi occhi

Bruceranno il tuo cuore!

Tempo tu non avrai di fuggire…

Ti raggiungono già!»

Io non ho paura di dovere morire

E tu vecchio corvo

I suoi occhi strapperai

Io non ho paura, molto a lungo ho cantato

E il suo cuore falso come il mio brucerà!

È venuto dal mare il granchio:

Alla sua bocca aspetterà

Di potere con l’ultimo respiro

Rubargli l’anima

E il mio signore non sa:

Una sola volta non basterà

Che l’avvoltoin divori il mio corpo

Per far tacere per sempre il mio cuore

De zeekraai is gekomen

Om mijn lot te voorspellen:

"Je hebt geen tijd om te ontsnappen...

Ze bereiken je al!

Ze zullen je ogen eruit scheuren

Ze zullen je hart verbranden!

Je hebt geen tijd om te ontsnappen...

Ze bereiken je al!"

Ik ben niet bang om te moeten sterven

En jij oude kraai

Zijn ogen zul je tranen

Ik ben niet bang, ik heb lang gezongen

En zijn valse hart zoals het mijne zal branden!

Krab kwam uit de zee:

Aan zijn mond zal hij wachten

Van kracht met de laatste adem

Steel zijn ziel

En mijn heer weet het niet:

Een keer is niet genoeg

Moge de envelop mijn lichaam verslinden

Om mijn hart voor altijd tot zwijgen te brengen