Profumo d'arancio - Angelo Branduardi

Lei profuma d’arancio

Quando l’albero è in fiore

Quando lungo la strada io la vedo venire…

Lei sorride così

E profuma d’arancio

Quando il tempo è venuto

E si aprono i fiori…

Troppo fragili i rami alti

Non portano che poche foglie

Qualcuno invece quelli bassi

Ha già calpestato…

Si nascondono nel mezzo

Là dove i rami son più folti

I frutti rossi e già maturi

… così dolce è lei

Ze ruikt naar sinaasappel

Als de boom in bloei staat

Als ik haar onderweg zie aankomen...

Ze lacht zo

En het ruikt naar sinaasappel

Wanneer de tijd gekomen is

En de bloemen gaan open...

De hoge takken zijn te kwetsbaar

Ze dragen maar een paar bladeren

Iemand in plaats daarvan de lage

Hij is al opgestapt...

Ze verstoppen zich in het midden

Waar de takken het dikst zijn

De rode en rijpe vruchten

... Zo lief is ze