La ballata del fiume blu - Angelo Branduardi

Ero un bambino allora, una bambina tu,

senza sospetti o dubbi.

Tu avevi quattordici anni e io ti presi in sposa,

non sorridevi mai.

Ti chiamavo e tu, rossa di vergogna,

con gli occhi bassi ti nascondevi.

lo pensavo che non ci saremmo separati mai.

Avevo sedici anni e mi mandarono lontano.

fino alle rapide del Fiume Blu.

Pu essere cos duro affrontare il mese di Maggio

e l’erba copre i miei passi.

Sei rimasta sola… stai perdendo i tuoi colori,

ma verr il giorno che ti scriver

e alle Sabbie del Grande Vento io ti incontrer.

Cina.

700. Li Po

Si dice che il poeta Li Po sia morto annegato

cercando di afferrare l’immagine della luna,

riflessa nelle acque del Fiume Blu…

Come la figurina di una porcellana cinese,

la sposa bambina del mercante

attende il ritorno del marito

per incontrarlo alle Sabbie del Grande Vento

Ik was toen een kind, een kind jij,

zonder argwaan of twijfel.

Je was veertien en ik trouwde met je,

je lachte nooit.

Ik riep jou en jou, rood van schaamte,

met neergeslagen ogen verborg je.

Ik dacht dat we nooit uit elkaar zouden gaan.

Ik was zestien en ze stuurden me weg.

tot aan de stroomversnellingen van de Blue River.

Het kan zo moeilijk zijn om de maand mei onder ogen te zien

en het gras bedekt mijn stappen.

Je wordt alleen gelaten ... je verliest je kleuren,

maar er komt een dag dat ik je schrijf

en bij het Zand van de Grote Wind zal ik je ontmoeten.

China.

700. Li Po

De dichter Li Po zou zijn verdronken

proberen het beeld van de maan te grijpen,

weerspiegeld in de wateren van de Blue River ...

Als een Chinees porseleinen beeldje,

de kindbruid van de koopman

wacht op de terugkeer van haar man

om hem te ontmoeten bij de Sands of the Great Wind