Il regno millenario - Angelo Branduardi

E` vero, da tempo ha varcato i confini

Il respiro sospeso ho cercato il cammino

Ma quando anche l’ultima strada era chiusa

Ho lasciato in porto la nave ed oggi cammino

In frammenti di vetro il mio amore ho creato

Con parole leggere te l’ho traccontato

La mia voce oggi ti parla di sogni

Tu li senti dentro di te e non li rifiuti

Ora lo so, tu mi conosci

Quando mi cerchi con la mano

E resto lì ad aspettare un gesto tuo;

E l’attesa non è un peso

Sopra gli alberi sono alte le montagne

Ti rifugi nelle pieghe del tuo viso

Il cammino è verso il regno millenario

Ora lo sai io ti conosco

Quando ti cerco con la mano

E resti lì ad aspettare un gesto mio;

E l’attesa ti dispiace

E dal vento si chinano gli abeti

Le tue braccia e le tue mani sono ali

Siamo in volo verso il regno millenario

Het is waar, het is al lang over de grenzen heen

Met opgehouden adem zocht ik het pad

Maar toen zelfs de laatste straat afgesloten was

Ik verliet het schip in de haven en vandaag loop ik

In glasscherven heb ik mijn liefde gemaakt

Met lichte woorden heb ik het voor je geschetst

Mijn stem spreekt vandaag tot je over dromen

Je voelt ze van binnen en je wijst ze niet af

Nu weet ik het, jij kent mij

Als je me zoekt met je hand

En ik blijf daar wachten op een gebaar van jou;

En wachten is geen last

Boven de bomen zijn de bergen

Je schuilt in de plooien van je gezicht

Het pad is naar het duizendjarige koninkrijk

Nu weet je dat ik jou ken

Als ik je zoek met mijn hand

En jij blijft daar wachten op een gebaar van mij;

En het spijt je van het wachten

En de dennenbomen buigen door de wind

Je armen en handen zijn vleugels

We vliegen naar het duizendjarige koninkrijk