Il bambino dei topi - Angelo Branduardi

Parliamo ancora di lui

Sottovoce quando viene sera

Seduti vicini, con un po' di paura

Di quando ci rincorreva

Ridendo in quel modo strano

E poi si nascondeva

A spiarci da lontano

Viveva là sulla collina

Passava le sue giornate

A guardare i passeri volare

Giocava con i topi, ma con noi non parlava

Noi lo tormentavamo

Cercando di farlo piangere

Ma lui non ci badava e se ne andava

Suo padre non lo amava

Ogni giorno lo picchiava:

Non poteva sopportare quei suoi occhi strani

Sua madre lo consolava

Lui se ne andava sotto la pioggia

A piedi nudi, camminava adagio

Sono così lontane

Le cose accadute allora

Ma qualche volta di lui noi parliamo ancora

Nelle sere d’estate

Quando qui ci si annoia

Seduti vicini lasciando che il tempo passi

Laten we het nog eens over hem hebben

Zachtjes als de avond valt

Dichtbij zitten, met een beetje angst

Toen hij achter ons aan rende

Op die vreemde manier lachen

En toen verstopte hij zich

Om ons van ver te bespioneren

Hij woonde daar op de heuvel

Hij bracht zijn dagen door

De mussen zien vliegen

Hij speelde met de muizen, maar hij praatte niet met ons

We hebben hem gekweld

Proberen hem aan het huilen te maken

Maar hij schonk er geen aandacht aan en ging weg

Zijn vader hield niet van hem

Hij sloeg hem elke dag:

Hij kon die vreemde ogen van haar niet uitstaan

Zijn moeder troostte hem

Hij ging weg in de regen

Op blote voeten liep hij langzaam

Ze zijn zo ver weg

Dingen die toen gebeurden

Maar soms praten we nog steeds over hem

Op zomeravonden

Als je je hier verveelt

Zij aan zij zitten en de tijd voorbij laten gaan