I cigni di coole - Angelo Branduardi

Belli sono gli alberi nel loro autunno

Nel bosco i sentieri sono asciutti

Un cielo immobile si specchia nell’acqua

Quando viene il crepuscolo d’ottobre;

Cinquantanove cigni

Stanno sul fiume in piena tra le pietre

E` giunto a me il diciannovesimo autunno

Dal giorno che li contai;

D’improvviso li vidi volare via

In grandi anelli spezzati

E roteando perdersi via

Sulle loro ali sonore

Io le ho viste, creature di luce

Così ora è triste il mio cuore

Tutto è cambiato da quando io

Per la prima volta su questa spiaggia

Potei udire sul capo come campane il battito delle loro ali

Ascoltando allora io camminavo con passo più leggero

Vanno instancabili, amanti a coppie

Seguono le fredde correnti amiche

Navigando risalgono nell’aria;

I loro cuori non sono invecchiati

Passione e conquista li accompagnano

Dovunque essi vadano vagando

Ma ora lenti scivolano sull’acqua

Misteriosi e belli;

Tra quali giunchi faranno il nido

Presso la sponda di quale lago

Porteranno delizia agli occhi degli uomini

Il giorno in cui mi sveglierò

E scoprirò che se ne sono volati via?

Mooi zijn de bomen in hun herfst

In het bos zijn de paden droog

Een roerloze lucht wordt weerspiegeld in het water

Wanneer de schemering van oktober komt;

Negenenvijftig zwanen

Ze staan ​​op de woeste rivier tussen de stenen

De negentiende herfst is naar mij toegekomen

Vanaf de dag dat ik ze telde;

Opeens zag ik ze wegvliegen

In grote gebroken ringen

En draaien om te verdwalen

Op hun sonore vleugels

Ik heb ze gezien, wezens van licht

Dus nu is mijn hart verdrietig

Alles is veranderd sinds ik

Voor het eerst op dit strand

Ik kon het kloppen van hun vleugels op mijn hoofd horen als bellen

Luisterend liep ik met een lichtere stap

Ze gaan onvermoeibaar, geliefden in paren

Koude vriendelijke stromingen volgen

Terwijl ze zeilen, stijgen ze in de lucht;

Hun harten zijn niet ouder geworden

Passie en verovering vergezellen hen

Waar ze ook gaan dwalen

Maar nu glijden ze langzaam over het water

Mysterieus en mooi;

Tussen welke biezen ze hun nest zullen maken

Aan de oever van welk meer?

Ze zullen vreugde brengen in de ogen van mannen

De dag dat ik wakker word

En zal ik ontdekken dat ze zijn weggevlogen?