Jsem - Aneta Langerova

Místy v krajinách

Stopy v cizích tvářích

V podvědomí

Strach

Jsem

Teplem v peřinách

Střepy pod polštáři

Už ne sebevrah

Jen člověk

Beze jmen

Když mi odpouštíš

Pohybem dlaní probudíš den

Ale nejsi blíž

Jen připomínáš

Kým jsem

Světluška zimních rán

Vítr z dvou světových stran

Bezbarvá hladina vod

Člověk v mém těle je sám

Vkrádá se pod víčka tam

Kde bez břehů protékám a mizím

Ničí bytost v tmách

Ničí tón v ozvěnách

Ční z vodních řas

Tvůj stín

Peruť víří prach

Z rtuti čtu ti v snách

Až rty ztlumí hlas

Ti prozradím

Jsem

Světluška zimních rán

Vítr z dvou světových stran

Bezbarvá hladina vod

Člověk v mém těle je sám

Vkrádá se pod víčka tam

Kde bez břehů protékám

Z nenarozených květů kopretin

Z dvou různých světů z pleti konkubín

Spletitá cesta k cíli

S oslněním i s chutí stát se tím

Co dávno je tu, co sama nevidím

Nechci přestat, dokuď jsme živí

Sen

Světlušky zimních rán

Vítr z dvou světových stran

Bezbarvá hladina vod

Člověk v mém těle je sám

Vkrádá se pod víčka tam

Kde bez břehů protékám a mizím

Plaatsen in landen

Sporen op de gezichten van vreemden

in het onderbewuste

Angst

ik ben

Warmte in de dekbedden

Scherven onder de kussens

Geen zelfmoord meer

Gewoon een mens

Geen namen

Wanneer je me vergeeft

Je wordt wakker met de beweging van je handpalmen

Maar je bent niet dichterbij

Je herinnert je er alleen maar aan

terwijl ik ben

Vuurvlieg winterochtend

Wind van twee kanten van de wereld

Kleurloos waterniveau

De man in mijn lichaam is alleen

Hij kruipt daar onder de deksels

Waar ik stroom en verdwijn zonder kusten

Het vernietigt het wezen in het donker

Het vernietigt de toon in de echo's

Het komt op uit algen

Jouw schaduw

De werveling wervelt stof

Ik lees je voor in kwik uit dromen

Wanneer zijn lippen zijn stem dempen

Ik zal het je vertellen

ik ben

Vuurvlieg winterochtend

Wind van twee kanten van de wereld

Kleurloos waterniveau

De man in mijn lichaam is alleen

Hij kruipt daar onder de deksels

Waar ik ren zonder kusten

Van ongeboren madeliefjes

Uit twee verschillende werelden van concubine huid

Verwarde weg naar het doel

Met schittering en een verlangen om er een te worden

Wat lang geleden, ik zie mezelf niet meer

Ik wil niet stoppen zolang we leven

Droom

Vuurvliegjes winterochtend

Wind van twee kanten van de wereld

Kleurloos waterniveau

De man in mijn lichaam is alleen

Hij kruipt daar onder de deksels

Waar ik stroom en verdwijn zonder kusten