Bříza - Aneta Langerova

Z naší staré břízy se od mala ráda dívám do kraje

Jak žitné pole v dálce pod horama zase létem dozraje

Jako vítr se potokem pod námi další voda prožene

Ach jak hořké, hořké je zklamání, když člověka dožene

Už je to tak dávno, co naposled za ruku jsem tě držela

Kolik sněhů tálo, tolik je to let, co naše píseň dozněla

Jako vítr větve stromů prohání a pak jim hlavy zaplete

Ach jak lehké, lehké je lidské konání, než s tebou láska zamete

Tak si zapískám a vzpomenu si

Na venkovský ráj, na káči, na husy

Tak si zapískám a vše zlé zaženu

Z břízy už nikdy dolů neslezu

Možná by se zdálo, že tenhle svět je pro mě keřem trnovým

Však to za to stálo, tak chutná pelyněk a já se na tebe nezlobím

Jako vítr, když babí léto rozhání a dětem draky přinese

Ach jak křehké, křehké je poznání, že někdo jiný najde se

Tak si zapískám a vzpomenu si

Na venkovský ráj, na káči, na husy

Tak si zapískám a vše zlé zaženu

Z břízy už nikdy dolů neslezu

Van mijn oude berk kijk ik al van jongs af aan graag naar de streek

Terwijl het roggeveld in de verte onder de bergen in de zomer weer rijpt

Net als de wind stroomt er meer water door de stroom onder ons

Oh, hoe bitter, bitter is teleurstelling als men er een inhaalt

Het is zo lang geleden dat ik mijn hand voor het laatst heb vastgehouden

De hoeveelheid sneeuw die is gesmolten, de jaren dat ons lied is verstreken

Als de wind door de takken van de bomen waait, raken ze verstrikt in hun hoofden

Oh, hoe licht, gemakkelijk is menselijk handelen voordat de liefde met je meesleept

Dus ik zal fluiten en onthouden

Naar een landelijk paradijs, op een eend, op ganzen

Dus ik zal fluiten en al het slechte wegjagen

Ik kom nooit meer uit de berk

Misschien lijkt deze wereld op een doornstruik voor mij

Het was het tenslotte waard, dus de alsem smaakt goed en ik ben niet boos op je

Zoals de wind wanneer de zomer van de oude dame uiteenvalt en draken naar de kinderen brengt

Oh, hoe breekbaar, breekbaar is de wetenschap dat iemand anders jezelf zal vinden

Dus ik zal fluiten en onthouden

Naar een landelijk paradijs, op een eend, op ganzen

Dus ik zal fluiten en al het slechte wegjagen

Ik kom nooit meer uit de berk