Существо - Алёна Свиридова

В огромном городе порохом, шорохом, снежным ворохом закончится февраль.

Сугробы снежные, рыхлые, грязные и безбрежные растают, как печаль.

И так захочется тепла,

И ты поймёшь, возможно, то:

Припев:

Что такое существо для тебя, такое существо — это я, я.

Что такое существо для тебя, такое существо — это я, я.

И голоса небес за зиму опустевшие, надоевшие, споют нам о весне,

И солнце бедное, бледное, вялое, небывалое протянет лучик мне.

И так захочется тепла,

И ты поймёшь, возможно, то:

Припев:

Что такое существо для тебя, такое существо — это я, я.

Что такое существо для тебя, такое существо — это я, я.

Я такое существо для тебя, такое существо только я, я

Поверь мне, я такое существо для тебя, такое существо только я, я.

Я для тебя…

Только я для тебя…

Только я, только я…

Для тебя…

In een enorme stad zal februari eindigen met buskruit, geritsel, sneeuwhoop.

Sneeuwbanken, los, vies en grenzeloos zullen smelten als verdriet.

En dus wil je warmte

En je zult begrijpen, misschien dan:

Refrein:

Wat is een wezen voor jou, zo'n wezen ben ik, ik.

Wat is een wezen voor jou, zo'n wezen ben ik, ik.

En de stemmen van de hemel voor de winter, leeg, moe, zullen voor ons zingen over de lente,

En de arme, bleke, trage, ongekende zon zal een straal naar mij uitstrekken.

En dus wil je warmte

En je zult begrijpen, misschien dan:

Refrein:

Wat is een wezen voor jou, zo'n wezen ben ik, ik.

Wat is een wezen voor jou, zo'n wezen ben ik, ik.

Ik ben zo'n schepsel voor jou, zo'n schepsel ben ik alleen, ik

Geloof me, ik ben zo'n schepsel voor jou, zo'n schepsel is alleen ik, ik.

Ik ben voor jou...

Alleen ik voor jou...

Alleen ik, alleen ik...

Voor jou…