Призрачный герой - Алёна Свиридова

Застыли краски неподвижно и на воде круги застыли,

Когда заметила случайно, что на меня ты смотришь долго-долго.

А лампа в красном абажуре так освещала нас с тобою,

Что по щекам блуждали тени, лицо преображая странно-странно.

И я понять тебя пыталась, какой же ты на самом деле

Призрачный герой

В твоих глазах ранений облеск, такой нездешний и ненужный

Видение века золотого, как на картине в раме старой-старой.

И время хоть неумолимо, я обмануть его сумела,

И в книге памяти остался ты на меня смотрящий долго-долго.

И каждый день ее листая, тебе я нежно улыбаюсь…

Призрачный герой.

Призрачный герой

Сколько слов красивых

В жизни разбросала,

Только в этот вечер

Так и не сказала…

De kleuren bevroor bewegingloos en de cirkels bevroor op het water,

Toen ik per ongeluk merkte dat je heel lang naar me keek.

En de lamp in de rode lampenkap verlichtte ons zo met jou,

Die schaduwen dwaalden over de wangen en transformeerden het gezicht op een vreemde, vreemde manier.

En ik probeerde je te begrijpen, wat ben je echt?

geest held

In je ogen is er een glinstering van wonden, zo onaards en onnodig

Een visioen van de gouden eeuw, als op een foto in een oude, oude lijst.

En de tijd, hoewel onverbiddelijk, slaagde ik erin hem te misleiden,

En in het boek der herinnering bleef je heel lang naar me kijken.

En elke dag, terwijl ik erin blader, glimlach ik teder naar je ...

Geest held.

geest held

Hoeveel mooie woorden

Verspreid in het leven

Alleen deze avond

Dat zei ze niet...