Линия жизни - Алёна Свиридова

Ты терпеть не можешь говорить о любви,

Ты терпеть не можешь видеть слёзы мои.

Говоришь всегда: «Любовь не вечна, ничто не длится бесконечно

И финиш есть в любом пути».

Ты твердишь что знаешь всё давно наперёд,

Где нас ждёт обрыв, а где крутой поворот

Ты не первый год живёшь на свете и знаешь, где берутся дети,

И веришь, что тебе везёт.

Припев:

Но куда и за чем уведёт жизни линия и стою в темноте, где-то там посредине я.

Не хочу, ты поверь, ничего знать о будущем, но мечтать я могу только о тебе.

Занимаю в жизни твоей какую-то часть

И имею над тобой какую-то власть,

Но лишь до известного предела совсем не так как я хотела

И ночью можно плакать всласть.

Но лишь стоит мне сказать, что что-то не так,

Что моя любовь к тебе отнюдь не пустяк.

Ты не станешь больше напрягаться

И скажешь нам пора растаться,

Прости, я был такой дурак.

Припев:

Но куда и за чем уведёт жизни линия и стою в темноте, где-то там посредине я.

Не хочу, ты поверь, ничего знать о будущем, но мечтать я могу только о тебе.

Но куда и за чем уведёт жизни линия и стою в темноте, где-то там посредине я.

Не хочу, ты поверь, ничего знать о будущем, но мечтать я могу только о тебе.

Но куда и за чем уведёт жизни линия и стою в темноте, где-то там посредине я.

Не хочу, ты поверь, ничего знать о будущем, но мечтать я могу только о тебе.

Но куда и за чем уведёт жизни линия и стою в темноте, где-то там посредине я.

Не хочу, ты поверь, ничего знать о будущем, но мечтать я могу только о тебе.

Je kunt er niet tegen om over liefde te praten

Je kunt er niet tegen om mijn tranen te zien.

Je zegt altijd: "Liefde is niet eeuwig, niets duurt eeuwig"

En er is een finishlijn in elk pad.”

Je zegt steeds dat je alles al lang van tevoren weet,

Waar een klif op ons wacht, en waar een scherpe bocht

Je leeft al meer dan een jaar op de wereld en je weet waar kinderen vandaan komen,

En je gelooft dat je geluk hebt.

Refrein:

Maar waar en waarvoor zal de lijn leven en ik sta in het donker, ergens in het midden ben ik.

Ik wil, geloof me, niets weten over de toekomst, maar ik kan alleen maar over jou dromen.

Ik neem een ​​deel van je leven in beslag

En ik heb enige macht over jou,

Maar slechts tot een bepaalde grens, helemaal niet zoals ik wilde

En 's nachts kun je naar hartelust huilen.

Maar zodra ik zeg dat er iets mis is,

Dat mijn liefde voor jou geen kleinigheid is.

Je zult niet meer stressen

En je zegt dat het tijd is voor ons om op te groeien,

Het spijt me, ik was zo'n dwaas.

Refrein:

Maar waar en waarvoor zal de lijn leven en ik sta in het donker, ergens in het midden ben ik.

Ik wil, geloof me, niets weten over de toekomst, maar ik kan alleen maar over jou dromen.

Maar waar en waarvoor zal de lijn leven en ik sta in het donker, ergens in het midden ben ik.

Ik wil, geloof me, niets weten over de toekomst, maar ik kan alleen maar over jou dromen.

Maar waar en waarvoor zal de lijn leven en ik sta in het donker, ergens in het midden ben ik.

Ik wil, geloof me, niets weten over de toekomst, maar ik kan alleen maar over jou dromen.

Maar waar en waarvoor zal de lijn leven en ik sta in het donker, ergens in het midden ben ik.

Ik wil, geloof me, niets weten over de toekomst, maar ik kan alleen maar over jou dromen.