Die Welt bewegt sich - Alles Mit Stil

Es wird wärmer da draußen, der letzte Schnee schmilzt

Jeder Sonnenstrahl, bewegt mich, die Vögel zwitschern

Nicht nur bei Twitter, und irgendwo dazwischen ich

Als einsamer Ritter, setz meine Sonnenbrille auf, das cool sein ist Show

Meine Welt eine Fassade, ich ertrage sie so, denn wer ich bin, weis niemand,

nicht mal ich selbst, kuck nicht mal kinder wachsen auf, in einer sicheren

welt, ein jeder scheißt auf moral, mich inbegriffen, blutflecken abgedeckt mit

pinselstrichen, kryptisch wie in blindenschriften, einsam auf ne insel flüchten,

wegsehen, keine ahnung wie das geht, wenn soviel menschen durch den dreck

gehen, jeder spricht und weis bescheid, keiner aber kennt das leid,

kannst du helfen, geht jetzt nicht, später mann, keine zeit, klar soweit und

ich versuchs grad und ihr, seid der letzte funken hoffnung, also tut was dafür

Die Welt bewegt sich, und dennoch steht sie still

Stein um Stein erbaut, Salz auf meiner haut

Die Welt bewegt sich, und niemand hält sie an

Machen wir weiter wie bislang

Fährt sie uns einfach an die Wand

Es wird kälter da draussen, die sonne erlischt, minus 10 grad ich frier,

im inneren, ich, atme ein, atme aus, wenns mir den atem verschlägt,

zerfällt hier alles zu staub, und wenn mein glaube mich irgendwie retten kann,

schwimm ich hinüber zu ihm, dem beckenrand, sieh all die freuden des lebens,

sind weggegangen, bin wie ein fisch in nem netz, der letzte fang,

weil die zeiger der uhr längst auf 0 sind, ist jeder rettungsversuch doch nur

unsinn, weil alles was uns nicht hart macht, nur umbringt, ist der schatten nur

das, was uns umringt, doch depressionen vergehen wie im whisky glas,

tabletten und rauch, ein bisschen schlaf, sind was ich brauch für den kick in

den tag, ich gehe nicht über los, sondern verrecke am start

Die Welt bewegt sich, und dennoch steht sie still

Stein um Stein erbaut, Salz auf meiner haut

Die Welt bewegt sich, und niemand hält sie an

Machen wir weiter wie bislang

Fährt sie uns einfach an die Wand

Es wird dunkler da draußen, kuck die Sonne ist weg

Bin am verhungern und schon wieder ist der Kühlschrank defekt, Mahnungen im

Postfach und kein Scheck ist gedeckt

Packe meine Koffer und zieh raus aus dem dreck

Ich, ich, ich kann nicht warten bis hier alles zerbricht

Welcher Kapitän verlässt schon dieses sinkende Schiff

Ich kann es nicht mehr und ich will es auch nicht

Rauche sie zum Filter, bis die Kippe erlischt

Was soll ich machen oder tun, kann nicht lachen oder schlafen, Keine Zeit für

Unterhaltung, ich beantworte mit Phrasen

Meine Lunge ist am pfeifen, meine Füße voller Blasen

Meine Schuhe haben Löcher und die Zähne ausgeschlagen

Die Gedanken sind am rasen, doch der Nebel schränkt sie ein

Hab ich irgendwas verbrochen, warum fühl ich mich so klein

Ich halte ein, und ich blicke Richtung Horizont

Und ich hoffe, dass die Sonne morgen wiederkommt

Die Welt bewegt sich, und dennoch steht sie still

Stein um Stein erbaut, Salz auf meiner haut

Die Welt bewegt sich, und niemand hält sie an

Machen wir weiter wie bislang

Fährt sie uns einfach an die Wand

Het wordt warmer daarbuiten, de laatste sneeuw smelt

Elke zonnestraal ontroert me, de vogels fluiten

Niet alleen op Twitter, en ergens tussen mij in

Als een eenzame ridder, zet mijn zonnebril op, cool zijn is voor de show

Mijn wereld is een façade, ik verdraag het omdat niemand weet wie ik ben

niet eens ikzelf, kijk niet eens kinderen groeien op in een kluis

wereld, iedereen geeft iets om moraal, inclusief ik, bloedvlekken bedekt met

penseelstreken, cryptisch als in braille, vluchtend eenzaam op een eiland,

kijk weg, geen idee hoe dat werkt als er zoveel mensen door het stof zijn

ga, iedereen spreekt en weet, maar niemand kent het lijden,

Kun je helpen, kan het nu niet, later man, geen tijd, zeker voor zover en

Ik probeer het en jij bent het laatste sprankje hoop, dus doe er iets aan

De wereld beweegt, en toch staat hij stil

Steen voor steen gebouwd, zout op mijn huid

De wereld beweegt en niemand houdt hem tegen

Laten we doorgaan zoals voorheen

Ze drijft ons gewoon tegen de muur

Het wordt kouder daarbuiten, de zon gaat onder, min 10 graden Ik vries,

van binnen, ik, adem in, adem uit wanneer het me de adem beneemt,

alles vergaat hier tot stof, en als mijn geloof me op de een of andere manier kan redden,

Ik zwem naar hem toe, het zwembad, zie alle geneugten van het leven

ging weg, als een vis in een net, de laatste vangst,

omdat de wijzers van de klok al lang de 0 hebben bereikt, is elke reddingspoging slechts rechtvaardig

onzin, want alles wat ons niet hard maakt, is alleen maar de schaduw

wat ons omringt, maar depressie gaat voorbij als in een whiskyglas,

pillen en roken, een beetje slaap is wat ik nodig heb om op gang te komen

de dag, ik begin niet opnieuw, maar sterf bij het begin

De wereld beweegt, en toch staat hij stil

Steen voor steen gebouwd, zout op mijn huid

De wereld beweegt en niemand houdt hem tegen

Laten we doorgaan zoals voorheen

Ze drijft ons gewoon tegen de muur

Het wordt donkerder daarbuiten, kijk, de zon is weg

Ik heb honger en de koelkast is weer kapot, herinneringen in de

Postbus en geen cheque is gedekt

Pak mijn koffers en ga uit het vuil

Ik, ik, ik kan niet wachten tot dit allemaal uit elkaar valt

Welke kapitein verlaat dit zinkende schip?

Ik kan het niet meer en ik wil het ook niet

Rook ze op het filter tot de sigaret uitgaat

Wat moet ik doen of doen, kan niet lachen of slapen, geen tijd voor

Entertainment, ik antwoord met zinnen

Mijn longen fluiten, mijn voeten zitten vol blaren

Mijn schoenen hebben gaten en mijn tanden zijn eruit geslagen

Gedachten razen, maar de mist beperkt ze

Heb ik iets verkeerd gedaan, waarom voel ik me zo klein?

Ik stop en ik kijk naar de horizon

En ik hoop dat de zon morgen terugkomt

De wereld beweegt, en toch staat hij stil

Steen voor steen gebouwd, zout op mijn huid

De wereld beweegt en niemand houdt hem tegen

Laten we doorgaan zoals voorheen

Ze drijft ons gewoon tegen de muur