Quanto Ti Amo - Alex Britti

Non servirà portare via l’armadio

Dare la colpa a chi ti sta vicino

Accusarmi di essere

Ancora troppo bambino

Non servirà sentire il tuo profumo

E poi svegliarsi tutte le mattine

Adesso so cosa vuol dire

Volerti senza fine

Allora chi me lo fa fare

A non dormire tutte queste notti

E pensare sono stato io

A dire dài, rifletti

Che non vederci per un po

Non può fare male più di tanto

Adesso non si può tornare indietro

E adesso correi dirti quanto

Ti amo, ti amo

Anche se troppo spesso ancora litighiamo

Però ti amo, ti amo

E adesso che sto qui da solo è così strano

E odio quanto ti amo

Eravamo tanto e adesso cosa siamo?

Te la ricoedi la mia faccia strana

Quando ho capito che era una sconfitta

Io davo tutto per scontato

E tu rimanevi zitta quante inutili parole

Quanti rimorsi trasformati in pianto

Vorrei guardarti un’altra volta ancora

E piano piano dirti quanto

Ti amo, ti amo

Ma quale pausa adesso è chiaro che ti amo

E ti amo, ti amo

Ma l’ho capito solo quando ti ho perduto

E ti voglio ma non ti chiamo

Perché ho sbagliato e non merito perdono

Adesso odio quanto ti amo

Eravamo tanto e adesso… non lo siamo

Het is niet nodig om de kledingkast mee te nemen

Geef de mensen om je heen de schuld

Beschuldig me ervan te zijn

Nog te veel schat

Je hoeft je parfum niet te ruiken

En dan elke ochtend wakker worden

Nu weet ik wat dat betekent

Ik wil je zonder einde

Dus wie laat me het doen?

Al die nachten niet slapen

En dan te bedenken dat ik het was

Om te zeggen kom op, denk na

Dan zie je ons een tijdje niet

Het kan niet zoveel pijn doen

Er is nu geen weg meer terug

En nu rende ik om je te vertellen hoeveel

ik hou van jou Ik hou van jou

Zelfs als we nog steeds te vaak vechten

Maar ik hou van je, ik hou van je

En nu ik hier alleen ben, is het zo vreemd

En ik haat hoeveel ik van je hou

We waren zo veel en wat zijn we nu?

Ik geef je mijn vreemde gezicht terug

Toen ik me realiseerde dat het een nederlaag was

Ik nam alles voor lief

En je bleef stil hoeveel nutteloze woorden

Hoeveel wroeging veranderde in tranen

Ik zou graag nog een keer naar je willen kijken

En vertel je langzaam hoeveel

ik hou van jou Ik hou van jou

Maar wat een pauze is het nu duidelijk dat ik van je hou

En ik hou van je, ik hou van je

Maar ik begreep het pas toen ik je verloor

En ik wil je, maar ik bel je niet

Omdat ik ongelijk had en ik geen vergeving verdien

Nu haat ik hoeveel ik van je hou

We waren veel en nu ... zijn we niet