Повестка - Алексей Коротин

Девчонка дралась за собаку,

А он просто не понимал -

Щенок с перевязанной лапой

На бультерьера визжал.

Бойцовский характер последних

Известен, да что говорить.

Вопрос только верить - не верить?

А верить - значит любить.

Как горько, как глупо, как странно.

Уставший от жизни шальной

Солдат с перевязанной раной

Вернулся со службы домой.

Как ждал он ответной улыбки

От нежных и ласковых губ,

Не думал, что это ошибка,

Когда говорил ей "люблю".

Замерзший сидел у подъезда,

А рядом ютился щенок,

Но то, что чужая невеста ты -

Понять собачонка не мог.

История небезразлична

И трепетно стало в груди.

На завтра повестка: "Явиться лично..." -

В армию тоже идти.

История небезразлична

И трепетно стало в груди

О наболевшем, о личном

Я спел, а ты рассуди.

Het meisje vocht voor de hond

En hij begreep het gewoon niet

Puppy met verbonden poot

Hij gilde tegen de bull terrier.

Bestrijding van de aard van de laatste

Bekend, wat kan ik zeggen.

De enige vraag is: geloven of niet geloven?

En geloven betekent liefhebben.

Hoe bitter, hoe dom, hoe vreemd.

Moe van het gekke leven

Soldaat met verbonden wond

Terug naar huis van het werk.

Hoe hij wachtte op een antwoordende glimlach

Van tedere en tedere lippen,

Dacht niet dat het een vergissing was

Toen hij "Ik hou van jou" tegen haar zei.

Bevroren zat bij de ingang,

En een puppy ineengedoken in de buurt,

Maar het feit dat je de bruid van iemand anders bent...

De hond begreep het niet.

Geschiedenis is niet onverschillig

En er was een gefladder in mijn borst.

De agenda voor morgen: "Persoonlijk verschijnen ..." -

Ga ook naar het leger.

Geschiedenis is niet onverschillig

En trillend in de borst

Over pijnlijk, over persoonlijk

Ik zong, en jij oordeelt.