Блокнотик - Алексей Коротин

В глазах моих по-прежнему тоска

Живу не в прошлом, но опять один.

И жизнь бывает иногда пуста,

Когда не ты, а рок в ней господин.

Копаться в прошлом – участь чудака.

И за окном тоска - от серых льдин.

Опять застыла времени река

А я один, а я опять один.

В небо улетаю в тишине ночной.

Вечность вновь осталась за моей спиной.

Над вечерними огнями, взяв блокнотик со стихами

Я летаю в тишине ночной.

И вечер, словно сигаретный дым,

Вновь пролетит беседой за столом -

Заглянет друг - он стал совсем седым.

Но друг уйдёт, и станет всё равно.

В небо улетаю в тишине ночной.

Вечность вновь осталась за моей спиной.

Над вечерними огнями, взяв блокнотик со стихами

Я летаю в тишине ночной.

Над вечерними огнями, взяв блокнотик со стихами

Я летаю в тишине ночной.

Er is nog steeds verlangen in mijn ogen

Ik leef niet in het verleden, maar weer alleen.

En soms is het leven leeg

Wanneer niet jij, maar rock de meester daarin is.

Graven in het verleden is het lot van een excentriekeling.

En buiten het raam, verlangen - van grijze ijsschotsen.

Weer bevroor de rivier

En ik ben alleen, en ik ben weer alleen.

Ik vlieg de lucht in in de stilte van de nacht.

De eeuwigheid ligt weer achter mij.

Over de avondlichten, een notitieboekje met gedichten nemen

Ik vlieg in de stilte van de nacht.

En de avond, zoals sigarettenrook,

Nogmaals, een gesprek vliegt voorbij aan tafel -

Een vriend zal naar binnen kijken - hij is helemaal grijs geworden.

Maar een vriend zal vertrekken, en het zal allemaal hetzelfde zijn.

Ik vlieg de lucht in in de stilte van de nacht.

De eeuwigheid ligt weer achter mij.

Over de avondlichten, een notitieboekje met gedichten nemen

Ik vlieg in de stilte van de nacht.

Over de avondlichten, een notitieboekje met gedichten nemen

Ik vlieg in de stilte van de nacht.