Пассажиры - Алексей Коротин

Люди в метро читают газеты,

Книжки, журналы, брошюрки, буклеты.

Кто-то всерьез увлечён анекдотами.

Что же меня охватила зевота?

Девушки заняты, книги прочитаны.

Все варианты на вечер просчитаны.

Этот маршрут показался мне вечным

В поезде, следовавшем до конечной.

Хэй, пассажиры, посмотрите ж вокруг,

Взгляды от книг оторвите, разорвите замкнутый круг.

Хэй, пассажиры, посмотрите ж вокруг,

Взгляды от книг оторвите, разорвите замкнутый круг.

Я пересел в троллейбус и что же -

Та же картина, всё так похоже,

Только в отличие от метрополитена

Люди читают всё то, что на стенах

Домов написано краской зеленой,

Синей, коричневой, красной, черной...

Мне даже стало неинтересно

Далее сочинять эту песню.

Хэй, пассажиры, посмотрите ж вокруг,

Взгляды от стен оторвите, разорвите замкнутый круг.

Хэй, пассажиры, посмотрите ж вокруг,

Взгляды от стен оторвите, разорвите замкнутый круг.

Но песню допеть - святая обязанность.

Вышел на улицу, там - слякоть.

Голова непокрыта, а петь так хочется.

Дождь закончился, с ним одиночество.

Девушка с зонтиком.

Зонт яркими красками

Переливается после ненастной погоды на солнце.

А в душе лето.

А девушка даже не знает об этом.

Хэй, пассажиры, планеты Земля.

Мы все - пассажиры планеты Земля.

Хэй, пассажиры, планеты Земля.

Мы все - пассажиры планеты Земля.

Песня допета.

Вроде о личном

В наше-то время и петь неприлично,

Но вновь и вновь слагаю куплеты

Для бесконечной песенки этой.

Снова брожу по бульварам столичным,

Снова пишу, всё чаще - о личном.

Вроде как все, но в те же мгновения

Я ощущаю прилив вдохновения.

Хэй, пассажиры, планеты Земля.

Мы все - пассажиры планеты Земля.

Хэй, пассажиры, планеты Земля.

Мы все - пассажиры планеты Земля.

Хэй, пассажиры, планеты Земля.

Мы все - пассажиры планеты Земля.

Mensen in de metro lezen kranten

Boeken, tijdschriften, brochures, boekjes.

Iemand is serieus geïnteresseerd in grappen.

Waarom gaapte ik?

De meisjes zijn bezig, de boeken worden gelezen.

Alle opties voor de avond zijn doorgerekend.

Deze route leek me eeuwig

In de trein tot het einde.

Hey passagiers, kijk eens rond

Haal je ogen uit de boeken, doorbreek de vicieuze cirkel.

Hey passagiers, kijk eens rond

Haal je ogen uit de boeken, doorbreek de vicieuze cirkel.

Ik verhuisde naar een trolleybus en wat...

Zelfde foto, alles ziet er hetzelfde uit

Net even anders dan de metro

Mensen lezen alles wat op de muren staat

De huizen zijn geschreven in groene verf,

Blauw, bruin, rood, zwart...

het kon me niet eens schelen

Schrijf vervolgens dit lied.

Hey passagiers, kijk eens rond

Haal je ogen van de muren, doorbreek de vicieuze cirkel.

Hey passagiers, kijk eens rond

Haal je ogen van de muren, doorbreek de vicieuze cirkel.

Maar het lied zingen is een heilige plicht.

Ging de straat op, daar - sneeuwbrij.

Het hoofd is onbedekt, maar je wilt zo graag zingen.

De regen is voorbij, met de eenzaamheid.

Meisje met een paraplu.

Paraplu in felle kleuren

Shimmers na guur weer in de zon.

En het is zomer in mijn hart.

Het meisje weet er niet eens van.

Hey passagiers, planeet Aarde.

We zijn allemaal passagiers van planeet Aarde.

Hey passagiers, planeet Aarde.

We zijn allemaal passagiers van planeet Aarde.

Het lied is klaar.

als een persoonlijke

In onze tijd is het onfatsoenlijk om te zingen,

Maar steeds weer componeer ik verzen

Voor dit eindeloze lied.

Opnieuw dwaal ik langs de boulevards van de hoofdstad,

Opnieuw schrijf ik, steeds vaker - over het persoonlijke.

Het lijkt alsof alles, maar op dezelfde momenten

Ik voel een golf van inspiratie.

Hey passagiers, planeet Aarde.

We zijn allemaal passagiers van planeet Aarde.

Hey passagiers, planeet Aarde.

We zijn allemaal passagiers van planeet Aarde.

Hey passagiers, planeet Aarde.

We zijn allemaal passagiers van planeet Aarde.