Новогодняя ностальгия - Алексей Коротин

Новогодний вечер.

Я сижу за столиком кафе.

И мерцают свечи,

Мне напоминая о тебе.

Клавишей коснётся

Нежная рука,

Маэстро, please.

Вас ещё попросят

Повторить мелодию на бис.

А в хрустале искрится ностальгия.

И суета, и праздничный банкет.

Но я пою тебе, моя Россия,

Тобой непризнанный поэт.

Но я пою тебе, моя Россия,

Тобой непризнанный поэт.

Вроде всё в порядке.

Да и за окошком намело.

А в моей тетрадке,

Как и на душе - белым-бело.

Мы играем в судьбы

Словно короли, а пешек нет.

Дай нам Бог рассудка,

Да расслышать бы рояль под звон монет.

А в хрустале искрится ностальгия.

И суета, и праздничный банкет.

Но я пою тебе, моя Россия,

Тобой непризнанный поэт.

Но я пою тебе, моя Россия,

Тобой непризнанный поэт.

Но я пою тебе, моя Россия,

Тобой непризнанный поэт.

Oudejaarsavond.

Ik zit aan een cafétafel.

En de kaarsen flikkeren

Doet me denken aan jou.

De sleutel zal aanraken

tedere hand,

Meester, alstublieft.

U wordt om meer gevraagd

Herhaal de melodie voor een toegift.

En nostalgie schittert in het kristal.

En ophef, en een feestelijk banket.

Maar ik zing voor jou, mijn Rusland,

Jij onbekende dichter.

Maar ik zing voor jou, mijn Rusland,

Jij onbekende dichter.

Alles lijkt in orde te zijn.

Ja, en buiten heeft het raam zich opgestapeld.

En in mijn notitieboekje

Zoals in de ziel - wit-wit.

We spelen het lot

Als koningen, maar geen pionnen.

God geef ons reden

Ja, om de piano te horen op het geluid van munten.

En nostalgie schittert in het kristal.

En ophef, en een feestelijk banket.

Maar ik zing voor jou, mijn Rusland,

Jij onbekende dichter.

Maar ik zing voor jou, mijn Rusland,

Jij onbekende dichter.

Maar ik zing voor jou, mijn Rusland,

Jij onbekende dichter.