Многоточие - Алексей Коротин

Под пластом мировой культуры

Зарождаются новые зёрна -

Через горы макулатуры,

Через тысячи верст позора.

Освежат молодую поросль

Мысли - небом дарованы свыше.

И взойдет упрямый подросток -

Он один и его не слышат.

Но когда подкрадется время

То, в котором не будет власти.

Прорастет и другое семя

Имя ему - Счастье.

А за ним возродится, как ране,

И любовь, что жила между строчек.

Посвящается девочке Насте

Ставлю многоточие...

Я не знаю, что мне здесь петь

Я ещё не писал этот стих.

А хотелось бы улететь,

Может быть, а?

На Бали?

А давай улетим с тобой вместе.

И тогда забудем про то,

Как когда-то ходили,

Как когда-то весело было, а то.

Но когда подкрадется время

То, в котором не будет власти.

Прорастет и другое семя

Имя ему - Счастье.

А за ним возродится, как ране,

И любовь, что жила между строчек.

Посвящается девочке Насте

Ставлю многоточие...

Ставлю многоточие...

Onder de laag van de wereldcultuur

Nieuwe zaden zijn geboren

Door bergen oud papier

Door duizenden kilometers schaamte.

Verfris jonge groei

Gedachten - de hemel verleend van boven.

En een koppige tiener zal opstaan ​​-

Hij is alleen en wordt niet gehoord.

Maar als de tijd dringt

Eentje die geen macht heeft.

Er zal weer een zaadje groeien

Zijn naam is Geluk.

En na hem zal het herboren worden, als een wond,

En de liefde die tussen de regels door leefde.

Opgedragen aan het meisje Nastya

ik zet een puntje...

Ik weet niet wat ik hier moet zingen

Ik heb dit vers nog niet geschreven.

En ik zou graag weg willen vliegen

Misschien, hè?

Op Bali?

En laten we samen met jullie vliegen.

En dan vergeten

Zoals ze vroeger liepen

Zoals het vroeger leuk was, maar toen.

Maar als de tijd dringt

Eentje die geen macht heeft.

Er zal weer een zaadje groeien

Zijn naam is Geluk.

En na hem zal het herboren worden, als een wond,

En de liefde die tussen de regels door leefde.

Opgedragen aan het meisje Nastya

ik zet een puntje...

ik zet een puntje...