Я опять ухожу - Александр Розенбаум

Я опять ухожу,

Чтобы снова вернуться,

И, заснув с тобой, утром уйти.

Я опять ухожу,

Чтоб заре улыбнуться,

Обронив у порога «прости».

Так проходит наша жизнь —

Вся в друзьях и чьих-то детях…

Наша жизнь — я ее не виню,

В том, что в сутолоке дней

Я чего-то не заметил.

Но за любовь жизнь благодарю.

На прощанье, словно в зеркало взгляну

Ей-ей-е-е, в лицо чужое.

И тихо дверь закрою за собой,

И тихо дверь закрою за собой.

Я опять ухожу

От тепла твоих рук,

От дождя блеклых слез непонятных.

Пусть они подождут

Настоящих разлук

Или горя в больничных палатах.

Не бывает счастья там,

Где несчастье не селилось

Хоть чуть-чуть, хоть на пару минут.

Не поймать жар-птицу нам,

Потому что ты мне снилась.

Я тебя больше не обману.

Я опять ухожу,

Как всегда, насовсем,

В это небо, такое большое.

Серый город и в нем

Я один, я ни с кем.

И поэтому я так спокоен.

В каждом слове тишина,

В каждом жесте гром грохочет,

Каждый взгляд опаляет огнем.

Разве дело только в том,

Что судьба нас знать не хочет.

Просто я разлюбил этот дом.

На прощанье, словно в зеркало взгляну

Ей-ей-е-е, в лицо чужое.

И тихо дверь закрою за собой,

И тихо дверь закрою за собой.

Солнечный свет вспыхнет огнем лучей

И растопит лед души моей.

Передо мной мир растворит врата

И ко мне придет моя мечта,

Моя мечта…

ik ga weer weg

Om weer terug te keren

En, nadat je met jou in slaap bent gevallen, vertrek morgenochtend.

ik ga weer weg

Om te glimlachen bij het ochtendgloren

'Het spijt me' laten vallen op de drempel.

Zo gaat ons leven

Allemaal vrienden en iemands kinderen...

Ons leven - ik geef het niet de schuld,

In het feit dat in de drukte van dagen

Ik heb niets gemerkt.

Maar ik dank je voor de liefde voor het leven.

Afscheid nemen, alsof je in een spiegel kijkt

Ze-ze-ee, in het gezicht van iemand anders.

En doe stilletjes de deur achter me dicht,

En sluit zachtjes de deur achter me.

ik ga weer weg

Van de warmte van je handen

Van de regen van vervaagde onbegrijpelijke tranen.

Laat ze wachten

Echte scheidingen

Of verdriet op de ziekenhuisafdelingen.

Er is geen geluk daar

Waar het ongeluk zich niet vestigde

In ieder geval een beetje, in ieder geval voor een paar minuten.

Vang de vuurvogel niet voor ons,

Omdat ik over je heb gedroomd.

Ik zal je niet meer bedriegen.

ik ga weer weg

Zoals altijd, voor altijd

Naar deze hemel, zo groot.

Grijze stad en erin

Ik ben alleen, ik ben met niemand.

En daarom ben ik zo kalm.

Stilte in elk woord

Donder rommelt in elk gebaar

Elke blik brandt van vuur.

Is het alleen een kwestie van

Dat lot wil ons niet kennen.

Ik ben gewoon verliefd geworden op dit huis.

Afscheid nemen, alsof je in een spiegel kijkt

Ze-ze-ee, in het gezicht van iemand anders.

En doe stilletjes de deur achter me dicht,

En sluit zachtjes de deur achter me.

Zonlicht zal barsten in vlammen van stralen

En smelt het ijs van mijn ziel.

Voor mij zal de wereld de poorten oplossen

En mijn droom zal naar mij komen

Mijn droom…