Ветер-конокрад - Александр Розенбаум

Далеко, там, где свет рождает день,

В двух шагах от неба ты живёшь,

Высоко, дотянуться бы рукой,

Только солнце мои струны тронет, обожжёт.

Высоко, дотянуться бы рукой,

Только солнце мои струны тронет, обожжёт…

Высоко, там, где ветер-конокрад

Гонит туч табун на север, ты живёшь.

Успокой, позабыть тебя пора,

Только ночь меня зовёт да белый дым костра.

Успокой, позабыть тебя пора,

Только ночь меня зовёт да белый дым костра.

Припев:

Зря берёзкой ты дрожала, говорила разговоры.

От кинжала до кинжала путь-дорога через ссору.

От кинжала до кинжала путь-дорога через ссору.

Ты живёшь там, где, грех мой не простив,

Золотой цыганский крест упал с груди.

На траву на сырую опустись,

Крест найди и взгляда от него не отводи.

На траву на сырую опустись,

Крест найди и взгляда от него не отводи.

Над рекой встала радуга шатром.

Там под ним степною птицей ты живёшь.

И ревут два медведя кай баро

От разлуки с названой своей сестрой.

И ревут два медведя кай баро

От разлуки с названой своей сестрой.

Припев:

Зря берёзкой ты дрожала, говорила разговоры.

От кинжала до кинжала путь-дорога через ссору.

От кинжала до кинжала путь-дорога через ссору.

Ver weg, waar het licht geboorte geeft aan de dag,

Je leeft twee stappen van de lucht,

Hoog, om met een hand uit te reiken,

Alleen de zon zal mijn snaren aanraken, ze verbranden.

Hoog, om met een hand uit te reiken,

Alleen de zon zal mijn snaren aanraken, ze verbranden ...

Hoog, waar de wind een paardendief is

Een wolk drijft een kudde naar het noorden, jij leeft.

Rustig maar, het is tijd om je te vergeten

Alleen de nacht roept mij en de witte rook van het vuur.

Rustig maar, het is tijd om je te vergeten

Alleen de nacht roept mij en de witte rook van het vuur.

Refrein:

Tevergeefs zat je te trillen als een berk, pratende gesprekken.

Van dolk tot dolk, het pad is een weg door een ruzie.

Van dolk tot dolk, het pad is een weg door een ruzie.

Je woont waar, mijn zonde is niet vergeven,

Het gouden zigeunerkruis viel van zijn borst.

Ga op het vochtige gras liggen,

Zoek het kruis en wend je ogen er niet van af.

Ga op het vochtige gras liggen,

Zoek het kruis en wend je ogen er niet van af.

Een regenboog rees op boven de rivier.

Daar, eronder, leef je als een steppevogel.

En twee kai baro beren brullen

Van scheiding van zijn genoemde zus.

En twee kai baro beren brullen

Van scheiding van zijn genoemde zus.

Refrein:

Tevergeefs zat je te trillen als een berk, pratende gesprekken.

Van dolk tot dolk, het pad is een weg door een ruzie.

Van dolk tot dolk, het pad is een weg door een ruzie.