Целая жизнь - Александр Розенбаум

Выбелило волосы бураном.

В путь пора нам.

Саван шьют ветра по закоулкам, переулкам.

Знать, пришла она, моя пора

Лечь, как птица, телом на ветра.

Наконец-то я собой доволен, —

Волей!

Волей, волей, волей, волей!

Ах, какая ночь перед затменьем,

Загляденье.

Ветры мне подмигивают хитро:

«На пол-литра».

Снова грех я на душу возьму,

А потом Полкана обниму

И поклонюсь родимому забору

Скоро!

Скоро, скоро, скоро, скоро!

Припев:

Целая жизнь легла в землю проседью.

Целую жизнь все бегал по просекам.

Целую жизнь я с бору по сосенке, эти слова собирал.

Целую жизнь за счастья билетиком,

Целую жизнь со слухами-сплетнями,

Целую жизнь, как будто столетия, этой минуты ждал.

Собираю я свои вещички, шляпу чищу.

Приглашал меня к себе Всевышний, да не вышло.

Ангел пухлым пальчиком грозит:

«Сбегай лучше, мальчик, в магазин!»

Ухожу, надев пиджак двубортный,

К черту!

К черту, к черту, к черту, к черту!

Припев:

Целую жизнь с друзьями отечными.

Целую жизнь в плевках и в пощечинах.

Целую жизнь здоровьем по счетчику, за счастья миг платил.

Целую жизнь со всеми обвенчанный,

Целую жизнь с единственной женщиной,

Самой любимой и преданной женщиной жил.

Проигрыш.

На огонь котлы поставьте, черти, воду грейте,

До красна железо раскалите.

Рейс мой — литер.

Получу все то, что заслужил

Тем, что как хотелось, так и жил.

Ну-ка, кто теперь меня осудит?

Люди?

Люди — будет, будет, будет!

Припев:

Целая жизнь легла в землю проседью.

Целую жизнь все бегал по просекам.

Целую жизнь я с бору по сосенке эти слова собирал.

Целую жизнь за счастья билетиком,

Целую жизнь со слухами-сплетнями,

Целую жизнь как будто столетия этой минуты…

Gebleekt haar met een sneeuwstorm.

Het is tijd voor ons om te gaan.

De lijkwade wordt door de wind langs de achterstraten, steegjes genaaid.

Weet dat ze kwam, mijn tijd

Lig als een vogel met je lichaam in de wind.

Eindelijk ben ik blij met mezelf -

Zullen!

Zal, zal, zal, zal!

Oh wat een nacht voor de zonsverduistering

Een lust voor het oog.

De wind knipoogt sluw naar me:

"Een halve liter."

Opnieuw zal ik de zonde op mijn ziel nemen,

En dan knuffel ik Polkan

En buig voor mijn lieve hek

Spoedig!

Spoedig, spoedig, spoedig, spoedig!

Refrein:

Een heel leven lag in grijze aarde.

Mijn hele leven ren ik langs de open plekken.

Mijn hele leven verzamel ik deze woorden uit het dennenbos.

Een heel leven voor geluk met een kaartje,

Een heel leven met geruchten, roddels,

Een heel leven lang, alsof ik eeuwenlang op dit moment heb gewacht.

Ik verzamel mijn spullen, ik maak mijn hoed schoon.

De Almachtige nodigde me uit voor zichzelf, maar het lukte niet.

De engel dreigt met een dikke vinger:

"Je kunt beter rennen, jongen, naar de winkel!"

Ik vertrek met een jasje met dubbele rij knopen,

Naar de hel!

Naar de hel, naar de hel, naar de hel, naar de hel!

Refrein:

Een heel leven met oedemateuze vrienden.

Een heel leven in spugen en meppen.

Een heel leven met gezondheid volgens de teller, heb ik betaald voor een geluksmoment.

Getrouwd met iedereen mijn hele leven,

Een leven lang met de enige vrouw

Hij leefde als de meest geliefde en toegewijde vrouw.

Verliezen.

Zet ketels op het vuur, duivels, verwarm water,

Verwarm het strijkijzer tot rood.

Mijn vlucht is een brief.

Ik krijg alles wat ik verdien

Het feit dat hij wilde en leefde.

Wel, wie zal mij nu beoordelen?

Mensen?

Mensen - zal zijn, zal zijn, zal zijn!

Refrein:

Een heel leven lag in grijze aarde.

Mijn hele leven ren ik langs de open plekken.

Mijn hele leven verzamel ik deze woorden uit het dennenbos.

Een heel leven voor geluk met een kaartje,

Een heel leven met geruchten, roddels,

Een heel leven, alsof eeuwen van deze minuut...