Ты помнишь, Белла - Александр Розенбаум

Ты помнишь, Белла, песню за Херсон?

Прошло сто лет, и я опять освободился,

Все снял казенное, побрился и помылся.

Поставь мне, Белла, на плиту погреть бульон.

Откинь, сестренка, рис и не кричи,

Не мни лицо, присядь на краешек постели.

Возьми цветы, ведь это я на самом деле,

Я сам вошел, ведь ты давала мне ключи.

Ах, Белла, Белла, Белла, Белла, Белла,

Как хорошо, что ты еще не села,

Хоть есть к кому придти и дать лавэ,

Сесть на тахту и выпить рюмочку кавэ.

Ах, Белла, Белла, Белла, Белла, Белла,

Ну как ты без меня прожить сумела?

Давай споем и сделаем лехаим,

Сегодня не февраль, сегодня, Белла, май.

Ты помнишь, Белла, фраера за ф-но?

Сгорел чудак, беднягу кисой задушили,

Его Сэмен с братвой застукал в спальне Цили,

Не в то со страху лабух выпрыгнул окно.

Ну, а про пушку, что тебе я подарил,

Мне рассказали люди на командировке,

Ее таскать сейчас опасно и неловко,

Ведь с той волыны кто-то Зуба застрелил.

Ах, Белла, Белла, Белла, Белла, Белла,

Душа больна, но не заледенела,

И в этом виновата только ты,

На зоне стылой грели о тебе мечты.

Ах, Белла, Белла, Белла, Белла, Белла,

Но белое я видел только белым.

А в черном тоже много красоты.

И я любил, но я стрелял и сжег мосты.

Ты помнишь, Белла, опера, что брал

Меня тогда у пьедестала Папы Дюка,

Он сука был, и он, верняк, остался сукой,

И потому большим начальником не стал.

Ну хватит, Белла, это ерунда.

Ведь седина, как говорят, бобра не портит.

Давай накатим, чай поставь, у нас есть тортик…

Скажи мне все, скажи мне мой, скажи мне да.

Ах, Белла, Белла, Белла, Белла, Белла,

А завтра я опять пойду на дело.

Сегодня здесь желаю отдохнуть,

Я не пацан, я не пойду к кому-нибудь.

Ах, Белла, Белла, Белла, Белла, Белла,

Душа больна, но не заледенела,

И в этом виновата только ты,

На зоне стылой грели о тебе мечты.

Weet je nog, Bella, het lied voor Cherson?

Honderd jaar zijn verstreken, en ik ben weer vrij,

Hij nam alles af van de overheid, schoor en waste.

Zet mij, Bella, op het fornuis om de bouillon op te warmen.

Gooi weg, zuster, rijst en schreeuw niet,

Trek niet aan je gezicht, ga op de rand van het bed zitten.

Neem de bloemen, ik ben het echt

Ik ging zelf naar binnen, omdat je me de sleutels gaf.

Ach, bella, bella, bella, bella, bella,

Goed dat je nog niet bent gaan zitten

Er is tenminste iemand om te komen wassen,

Ga op een poef zitten en drink een glas kave.

Ach, bella, bella, bella, bella, bella,

Hoe heb je het voor elkaar gekregen om zonder mij te leven?

Laten we zingen en een lechaim maken

Vandaag is het geen februari, vandaag Bella, mei.

Weet je nog, Bella, fraer voor de piano?

De excentriek brandde af, de arme man werd gewurgd met een poes,

Sperma en zijn jongens betrapten hem in Qili's slaapkamer,

Niet toen, uit angst sprong de labukh uit het raam.

Nou, over het pistool dat ik je gaf,

Ik kreeg van mensen op zakenreis te horen,

Het is gevaarlijk en gênant om het nu te dragen,

Per slot van rekening heeft iemand Zub vanaf die rivier neergeschoten.

Ach, bella, bella, bella, bella, bella,

De ziel is ziek, maar niet bevroren,

En alleen jij bent de schuldige

Dromen over jou opgewarmd in de koude zone.

Ach, bella, bella, bella, bella, bella,

Maar ik zag alleen wit wit.

En er is ook veel moois in zwart.

En ik hield van, maar ik schoot en verbrandde bruggen.

Weet je nog, Bella, de opera die je nam?

Toen stond ik op het voetstuk van Papa Duke,

Hij was een teef, en hij bleef zeker een teef,

En daarom werd hij geen grote baas.

Kom op, Bella, dit is onzin.

Immers, grijs haar, zoals ze zeggen, bederft de bever niet.

Laten we rijden, thee zetten, we hebben een taart...

Vertel me alles, vertel me de mijne, zeg me ja.

Ach, bella, bella, bella, bella, bella,

En morgen ga ik weer aan het werk.

Vandaag wil ik hier rusten

Ik ben geen kind, ik ga naar niemand toe.

Ach, bella, bella, bella, bella, bella,

De ziel is ziek, maar niet bevroren,

En alleen jij bent de schuldige

Dromen over jou opgewarmd in de koude zone.