Hieronder staat de songtekst van het nummer Суд над гитарой , artiest - Александр Розенбаум met vertaling
Originele tekst met vertaling
Александр Розенбаум
Я вчера устроил над своей гитарой суд
И приговорил ее к расстрелу.
Изменила голосу,
Подрубила она сук,
На котором столько лет сидела.
А я глоткою выделывал такие кренделя,
Что стены глохли и собаки выли.
А она шептала, тля,
Тихо, нежно, смеха для
Тренькала мотивы зоревые.
Какая ж тут заря, когда без просыпу туманы
И не видать огней за белой пеленой.
Канавы залиты водой,
И подорожники уже не лечат раны.
Какая ж тут заря!
Зачем шутила ты, гитара, надо мной?
Я был и защитник, и судья, и прокурор.
Ох, она виляла и юлила.
Но был коротким разговор,
И на расправу был я скор.
И вот ждала обманщицу могила.
А песни, ею созданные, плакали: «Прости!»
Мол, душу отогрей жестокосердную.
И, ломая руки, мною недоношенный стих
«Милосердия, — кричал, — милосердия!»
Ну как же тут простить,
Когда без малого лет двадцать
Я поверял ей все и чуть еще,
И слезы ярости со щек текли на талии трех граций…
Ну как же тут простить,
Когда я на полу и смерть открыла счет.
Расстрелял.
Покойницу стаканом помянул.
Как-никак, а мне была она подругой.
Лег без простыни, вздохнул
И, намаявшись, уснул,
Но вскочил под утро от испуга.
Какая ж тут заря, когда без просыпу туманы
И не видать огней за белой пеленой.
Канавы залиты водой,
И подорожники уже не лечат раны.
Какая ж тут заря!
Зачем шутила ты, гитара, надо мной?
Ik heb gisteren een proefperiode voor mijn gitaar geregeld
En veroordeelde haar om neergeschoten te worden.
Mijn stem veranderd
Ze sneed de takken af
Waar ik al zoveel jaren op heb gezeten.
En ik maakte zulke pretzels met een slok,
Dat de muren doof waren en de honden huilden.
En ze fluisterde, bladluis,
Rustig, voorzichtig, om te lachen
Trenkala dageraad motieven.
Wat een dageraad hier, als er mist is zonder wakker te worden
En niet om de lichten achter de witte sluier te zien.
De sloten zijn gevuld met water,
En bakbananen genezen geen wonden meer.
Wat een dageraad hier!
Waarom maakte je een grapje, gitaar, over mij?
Ik was zowel een verdediger als een rechter en een aanklager.
Oh, ze kwispelde en kronkelde.
Maar er was een kort gesprek
En ik was snel met represailles.
En nu wachtte het graf op de bedrieger.
En de liedjes die ze maakte riepen: "Het spijt me!"
Zoals, verwarm de hardvochtige ziel.
En, mijn handen wringend, mijn voorbarige vers
"Genade," riep hij, "genade!"
Nou, hoe kan ik vergeven?
Toen bijna twintig jaar
Ik vertrouwde haar alles en een beetje meer,
En tranen van woede stroomden van de wangen naar het middel van de drie gratiën...
Nou, hoe kan ik vergeven?
Toen ik op de grond lag en de dood de rekening opende.
Schot.
Hij herinnerde zich de overledene met een glas.
Ze was tenslotte mijn vriendin.
Ga liggen zonder laken, zucht
En nadat hij zich had gewassen, viel hij in slaap,
Maar hij sprong 's morgens op van angst.
Wat een dageraad hier, als er mist is zonder wakker te worden
En niet om de lichten achter de witte sluier te zien.
De sloten zijn gevuld met water,
En bakbananen genezen geen wonden meer.
Wat een dageraad hier!
Waarom maakte je een grapje, gitaar, over mij?
Liedjes in verschillende talen
Hoogwaardige vertalingen in alle talen
Vind binnen enkele seconden de teksten die je nodig hebt