Снег и метель - Александр Розенбаум

Снег ли, метель вьюжит,

Дай мне тепла в стужу,

Дай быть тебе нужным

Каждый час.

Дай мне глоток света,

Дай мне чуть-чуть лета,

Чтоб луч летал где-то

Возле нас.

Дай мне чуть-чуть воли,

Тяжкой не дай доли,

Дай совладать с болью,

Будь нежна.

И в грозовых бликах

Слышать не дай крика,

Знай, ты мне как никогда нужна!

Чтобы сути трудный путь мой

Полон стал,

Чтоб июль настал

В январе,

Засверкает в нем

Твоей любви кристалл,

Чтоб в огне его мне

Сгореть.

Дай уходить твердо,

Дай быть всегда гордым,

Чтоб в тишине мертвой

Не упасть.

Дай мне мое право

Быть до конца правым

И самого себя

Не украсть.

Дай обрести веру

В то, что приду первым,

Рыси не дай мерной,

Шпоры дай.

Бросить в лицо спеси

Главную дай песню

И в поднебесье ее сыграй.

Чтобы сути трудный путь мой

Полон стал,

Чтоб июль настал

В январе,

Засверкает в нем

Твоей любви кристалл,

Чтоб в огне его мне

Сгореть.

Дай выйти сквозь стену

Из пустоты плена

И над морской пеной

Чайкой взмыть.

Дай мне упасть в волны

На острие молний,

Все в этот миг вспомнить

И забыть.

Дай мне чуть-чуть воли,

Тяжкой не дай доли,

Дай совладать с болью,

Будь нежна.

И в грозовых бликах

Слышать не дай крика,

Знай, ты мне как никогда нужна!

Sneeuwt het, waait er een sneeuwstorm,

Geef me warmte in de kou

Laat me nodig zijn

Elk uur.

Geef me een adem van licht

Geef me een beetje zomer

Om de straal ergens heen te laten vliegen

Dichtbij ons.

Geef me een beetje wil

Geef geen zwaar aandeel,

Laat me omgaan met de pijn

Wees zachtaardig.

En in de schittering van de donder

Laat me de kreet niet horen

Weet dat ik je meer dan ooit nodig heb!

Naar de essentie van mijn harde manier

Polon werd

Voor de komende juli

In januari,

Schijnt erin

Je liefde is een kristal

Zodat in zijn vuur voor mij

Burn-out.

Laat me stevig vertrekken

Laat me altijd trots zijn

Zodat in de stilte van de doden

Val niet.

Geef me mijn recht

Om helemaal gelijk te hebben

En mezelf

Niet stelen.

Laat me vertrouwen hebben

Daarin zal ik eerst komen,

Lynx geven niet gemeten,

Geef me sporen.

Gooi arrogantie in het gezicht

geef me het hoofdlied

En speel het in de lucht.

Naar de essentie van mijn harde manier

Polon werd

Voor de komende juli

In januari,

Schijnt erin

Je liefde is een kristal

Zodat in zijn vuur voor mij

Burn-out.

Laat me door de muur gaan

Uit de leegte van gevangenschap

En boven het zeeschuim

Vlieg met de zeemeeuw.

Laat me in de golven vallen

Op de rand van de bliksem

Onthoud alles op dit moment

En vergeet.

Geef me een beetje wil

Geef geen zwaar aandeel,

Laat me omgaan met de pijn

Wees zachtaardig.

En in de schittering van de donder

Laat me de kreet niet horen

Weet dat ik je meer dan ooit nodig heb!