Поклонная гора - Александр Розенбаум

На гору Поклонную влез,

Но взять ее было непросто.

У каждого свой Эверест —

В прямом смысле и в переносном.

Вершина ничтожно мала,

Но часто запястья забились.

Здесь храмов моих купола,

Венчают сосновые шпили.

На север идет самосвал

Бок о бок с автобусом красным.

Здесь Сталин когда-то стоял

В бензиновом облаке трассы.

От ветра не спрятаться тут,

Морозы особенно люты,

Здесь годы короче минут

И длятся годами минуты.

Веду я мужской разговор

С горою, не знавшей лавины,

И блеск бывших графских озер

Отчетливо виден с вершины.

Не лезть мне по скальной стене

Сквозь воздух такой разряженный,

И нет в мире неба синей,

Чем небо над нашей Поклонной.

De berg Poklonnaya beklommen,

Maar het was niet gemakkelijk om haar mee te nemen.

Iedereen heeft zijn eigen Everest -

Letterlijk en figuurlijk.

De bovenkant is erg klein

Maar vaak raakten de polsen verstopt.

Hier zijn de tempels van mijn koepels,

Bekroond met dennenspitsen.

Een kiepwagen rijdt naar het noorden

Zij aan zij met de rode bus.

Dit is waar Stalin ooit stond

In de benzinewolk van de baan.

Je kunt je hier niet verstoppen voor de wind,

Vorst is bijzonder hevig,

Jaren zijn korter dan minuten

En minuten gaan jaren mee.

Ik leid een mannelijk gesprek

Met een berg die geen lawine kende,

En de schittering van de meren van de voormalige graaf

Duidelijk zichtbaar van bovenaf.

Beklim de rotswand niet

Door de lucht zo afgevoerd

En er is geen blauwe lucht in de wereld,

Dan de lucht boven onze Poklonnaya.