Подзаборная струна - Александр Розенбаум

Как на гриф резной

Натянись струной.

Захлестнись петлей за колок.

Зазвенит нутро,

Да не серебром —

Песни той острог не далек.

На струну-металл

Жила навита,

Дождь ее хлестал — не жалел.

Жила, ох тонка,

Лопнув, охнула,

И развилась судьба, мой удел.

А как лопнула,

Дверью хлопнула,

Будто в лоб дала, в бровь и в глаз.

Будто невзначай

Боль мою зачав,

Будто закричав в первый раз.

Снова на дворе

Сердце надвое,

Я год за два ел — довела.

Заневестились

Струны песнями,

А моя вдовой померла.

И оборвана,

Подзаборная

Пьянь задорная, похмели.

Поцелуй взасос,

Иисус Христос,

Злым распятьем губы мои.

Als een gesneden nek

Strek het touw uit.

Pak een strop op de pin.

De binnenkant zal rinkelen

Ja, niet zilver -

De liedjes van die gevangenis zijn niet ver weg.

Op een string-metal

Leefde op

De regen sloeg haar - spaarde haar niet.

Leefde, oh dun,

Barstend, kreunend,

En het lot ontwikkelde zich, mijn lot.

En hoe het barstte

Sloeg de deur dicht

Alsof ze het aan het voorhoofd, aan de wenkbrauw en aan het oog gaf.

Als bij toeval

Bedacht mijn pijn

Alsof je voor het eerst schreeuwt.

Terug in de tuin

hart bovenop,

Ik heb twee jaar gegeten - ik heb het opgemaakt.

getrouwd

Snaren van liedjes

En mijn weduwe stierf.

En afgescheurd

Subfence

Dronken parmantig, kater.

Kus hartstochtelijk

Jezus Christus,

Kwaad kruisbeeld mijn lippen.