Перевал любви - Александр Розенбаум

Дорога так длинна на перевал.

Ветра и холод, камнепад и бешенство лавин.

Клочья серых туч секут дождями трещин черноту,

И путь закрыт на перевал любви.

Дорога так длинна на перевал,

Смертям двум не бывать, но и одной не миновать.

И я иду сквозь смерть, судьбою раненный, голодный зверь,

В последний раз на счастья перевал.

И я иду сквозь смерть, судьбою раненный, голодный зверь,

В последний раз на счастья перевал.

Для свиданья в скалах — нет аллей.

Горный воздух разряжённый — не для людей.

Одинокий отыщу я ей Эдельвейс.

Опасен это путь на перевал.

На тропах барсы снежные добычу стерегут.

Но есть заветный зуб, тем зубом глотки им перегрызу.

Я не люблю, когда везёт врагу.

Но есть заветный зуб, тем зубом глотки им перегрызу.

Я не люблю, когда везёт врагу.

Для свиданья в скалах — нет аллей.

Горный воздух разряжённый — не для людей.

Одинокий отыщу я ей Эдельвейс.

Я знаю, что пройду весь этот путь,

Каким бы страшным ни был он, мне это по плечу!

Но кто позволит знать, дождётся ль наверху меня она,

Она одна, другой я не хочу.

Но кто позволит знать, дождётся ль наверху меня она,

Она одна, другой я не хочу.

Она одна, другой я не хочу.

De weg is zo lang naar de pas.

Wind en kou, steenslag en lawine woede.

Flarden grijze wolken snijden de duisternis met regen van scheuren,

En het pad is afgesloten voor de pas van de liefde.

De weg is zo lang naar de pas,

Er zijn geen twee doden, maar één kan ook niet worden vermeden.

En ik loop door de dood, gewond door het lot, een hongerig beest,

Voor de laatste keer, de pas voor geluk.

En ik loop door de dood, gewond door het lot, een hongerig beest,

Voor de laatste keer, de pas voor geluk.

Er zijn geen steegjes voor een date in de rotsen.

De ijle berglucht is niet voor mensen.

Eenzaam zal ik haar Edelweiss vinden.

Dit pad naar de pas is gevaarlijk.

Op de paden bewaken sneeuwluipaarden hun prooi.

Maar er is een gekoesterde tand, met die tand zal ik door hun keel knagen.

Ik hou er niet van als de vijand geluk heeft.

Maar er is een gekoesterde tand, met die tand zal ik door hun keel knagen.

Ik hou er niet van als de vijand geluk heeft.

Er zijn geen steegjes voor een date in de rotsen.

De ijle berglucht is niet voor mensen.

Eenzaam zal ik haar Edelweiss vinden.

Ik weet dat ik hier helemaal voor ga

Hoe eng het ook is, ik kan het aan!

Maar wie laat me weten of ze boven op me wacht,

Ze is alleen, ik wil geen ander.

Maar wie laat me weten of ze boven op me wacht,

Ze is alleen, ik wil geen ander.

Ze is alleen, ik wil geen ander.