Откинулся - Александр Розенбаум

Стою, в окошко дохаю, проветриваю лёгкие

Морозным свежим воздухом деревни Петушки.

В сенях Серёга с Лёхою поют «Костры далёкие»,

И нету лучше роздыха для тела, для души.

Мои друзья-товарищи за облаками-тучами

Не бросили, не цокали по фиксам языком.

Давай, мамань, нажарь ещё котлет, с утра накрученных.

Не курицы мы — соколы, летаем высоко.

Припев:

Малина вся до осени дозреет.

Откинулся — что может быть добрее?

Гоню я прочь тугу-печаль свою,

Здесь птицы по-хозяйски не поют.

Поставлю свечки Господу — за упокой, за здравие,

Всем тем, с кем я по жизни рос, в честь правильных людей.

Кто спину гнул без просыпа в болотах и на гравии.

Ты не оставь, Иисус Христос, их милостью своей.

Припев:

На празднике не шумном, не народном

Без разницы, где плюнуть, — я свободный.

Хочу, куплю богатых папирос,

И рыбьи яйца тоже не вопрос.

Ik sta, ik adem door het raam, ik ventileer mijn longen

Ijzige frisse lucht van het dorp Petushki.

In de hal zingen Seryoga en Lyokha "Distant bonfires",

En er is geen betere rust voor het lichaam, voor de ziel.

Mijn vrienden-kameraden achter wolken-wolken

Ze stopten niet, ze klikten niet met hun tong bij de fixes.

Kom op, mam, bak nog meer koteletten, gewonden sinds de ochtend.

We zijn geen kippen, we zijn valken, we vliegen hoog.

Refrein:

Alle frambozen rijpen tot de herfst.

Leunde achterover - wat is er vriendelijker?

Ik verdrijf mijn gespannen verdriet,

Hier zingen de vogels niet zakelijk.

Ik zal kaarsen voor de Heer zetten - voor vrede, voor gezondheid,

Aan al diegenen met wie ik in het leven ben opgegroeid, ter ere van de juiste mensen.

Die hun rug bogen zonder te morsen in moerassen en grind.

Verlaat hen niet, Jezus Christus, door uw genade.

Refrein:

Op een vakantie niet luidruchtig, niet populair?

Het maakt niet uit waar je moet spugen - ik ben vrij.

Ik wil rijke sigaretten kopen,

En viseieren zijn ook geen probleem.