Окстись - Александр Розенбаум

Ягода цветёт малина, а до сада не дойти,

И душа моя взмолилась: «На свободу отпусти».

Эх, выкатывайте бочку!

Сила есть, а мочи нет:

За три месяца ни строчки, за три года — десять лет.

Припев:

Окстись, в чужие сани не садись и на чужой кусок, браток, не разевай роток.

Окстись, наверх — ещё не значит ввысь, там наверху чуть в бок, браток,

— летит в лицо сапог.

Душу отпущу на волю, пусть гуляет да поёт:

«Полем, полем, белым полем», — там судьба моя живёт.

Разорву, как встарь, рубаху, выну сердце из груди

И голову сложу на плаху, тут и муха не гуди.

Припев:

Окстись, с небес на землю опустись, из ручейка глоток, браток, тебя спасти бы

смог.

Окстись, дана нам ненадолго жизнь — ты не забудь про то, браток,

когда настанет срок.

Во дворце вдали от Бога, ох, как было нелегко.

На лежнёвую дорогу выйду, как на крестный ход.

Вместо свечки топорище да двуручная пила,

От добра добра не ищут — вот такие, брат, дела.

Припев:

Окстись, назло тугим ветрам не гнись, они, ветра, всегда с утра,

а ты ночей держись.

Окстись, с ночами горем поделись, они поймут и отдадут тебе твою звезду.

Ягода цветёт малина, а до сада не дойти,

И душа моя взмолилась: «На свободу отпусти».

Эх, выкатывайте бочку!

Сила есть, а мочи нет:

За три месяца ни строчки, за три года — десять лет.

Припев:

Окстись, в чужие сани не садись и на чужой кусок, браток, не разевай роток.

Окстись, наверх — ещё не значит ввысь, там наверху чуть в бок, браток,

— летит в лицо сапог.

Окстись, с небес на землю опустись, из ручейка глоток, браток, тебя спасти бы

смог.

Окстись, дана нам ненадолго жизнь — ты не забудь про то, браток,

когда настанет срок.

Окстись, дана нам ненадолго жизнь — ты не забудь про то, браток,

когда настанет срок.

Ты не забудь про то, браток, когда настанет срок.

De frambozen bloeien, maar je kunt de tuin niet bereiken,

En mijn ziel bad: "Laat me vrijuit gaan."

Oh, rol het vat uit!

Er is kracht, maar geen urine:

Geen lijn in drie maanden, tien jaar in drie jaar.

Refrein:

Word wakker, stap niet in de slee van een ander en doe je mond niet open over andermans stuk, broeder.

Oké, omhoog - betekent niet omhoog, daarboven, een beetje opzij, broer,

- vliegt in het gezicht van de laarzen.

Ik zal mijn ziel laten gaan, laat het lopen en zingen:

"Veld, veld, wit veld" - daar leeft mijn lot.

Ik scheur mijn shirt zoals vroeger, ik haal mijn hart uit mijn borst

En ik zal mijn hoofd op het hakblok leggen, niet zoemen hier.

Refrein:

Word wakker, daal af van de hemel naar de aarde, neem een ​​slok van de stroom, broeder, ik zou je redden

smog.

Okstya, het leven is ons voor een korte tijd gegeven - vergeet dat niet, broer,

wanneer de tijd komt.

In een paleis weg van God, oh, wat was het moeilijk.

Ik ga de weg op, alsof ik in een processie zit.

In plaats van een kaars, een handvat van een bijl en een zaag met twee handen,

Ze zoeken niet het goede van het goede - zo zijn de dingen, broeder.

Refrein:

Word wakker, ondanks de strakke wind, rot niet, zij, de wind, zijn altijd in de ochtend,

en je houdt vast aan de nachten.

Word wakker, deel je verdriet met de nachten, ze zullen het begrijpen en je je ster geven.

De frambozen bloeien, maar je kunt de tuin niet bereiken,

En mijn ziel bad: "Laat me vrijuit gaan."

Oh, rol het vat uit!

Er is kracht, maar geen urine:

Geen lijn in drie maanden, tien jaar in drie jaar.

Refrein:

Word wakker, stap niet in de slee van een ander en doe je mond niet open over andermans stuk, broeder.

Oké, omhoog - betekent niet omhoog, daarboven, een beetje opzij, broer,

- vliegt in het gezicht van de laarzen.

Word wakker, daal af van de hemel naar de aarde, neem een ​​slok van de stroom, broeder, ik zou je redden

smog.

Okstya, het leven is ons voor een korte tijd gegeven - vergeet dat niet, broer,

wanneer de tijd komt.

Okstya, het leven is ons voor een korte tijd gegeven - vergeet dat niet, broer,

wanneer de tijd komt.

Vergeet dat niet, broeder, als de tijd daar is.