Очередь у магазина - Александр Розенбаум

Встретились у магазина, встали в очередь,

Ждут на праздники престольные гостей.

У неё растут два сына, у него — две дочери,

Да вот общих не послал Господь детей.

Улыбнулись, побледнели, почеломкались.

— Как дела?

— Да всё норамльно.

Что с тобой?

Потолстели, поседели, ногти ломкие,

А в глазах всё то же: горечь и любовь.

Шум толпы застышим эхом, время замерло —

Нет, скорее, повернуло время вспять.

…Он на практику поехал, у неё — экзамены,

И та ночь, в которой не хотелось спать.

И сороки-продавщицы за прилавками

Затрещали — ну не интересно им!

Он хотел пойти напиться, ей бы — сладкого,

Да вот ноги будто к полу приросли.

А как здорово в «Спящей красавице»

По бумаге летало перо.

Только в жизни не часто встречаются

Эти сказочки Шарля Перро.

И бросая в сумку жуть полукопчёную,

Он вдруг понял, что осталось жить чуть-чуть,

И что, в общем, не при чём жена с девчонками,

Просто не к тому ходил, дурак, врачу.

И у кассы, кошелёк свой дерматиновый

Разрывая нервно, думала она:

В том, что мужа своего звала скотиною,

Исключительно её самой вина.

А как здорово в «Спящей красавице»

По бумаге летало перо.

Только в жизни не часто встречаются

Эти сказочки Шарля Перро.

We ontmoetten elkaar in de winkel, gingen in de rij staan,

De patroonheiligen wachten op de feestdagen.

Zij heeft twee zonen, hij heeft twee dochters,

Ja, de Heer heeft geen gewone kinderen gestuurd.

Ze glimlachten, werden bleek, juichten.

- Hoe gaat het met je?

- Ja, alles is normaal.

Wat is er met jou gebeurd?

Dik geworden, grijs geworden, broze nagels,

En in de ogen is alles hetzelfde: bitterheid en liefde.

Het geluid van de menigte is een bevroren echo, de tijd heeft stilgestaan ​​-

Nee, eerder de tijd teruggedraaid.

... Hij ging naar de praktijk, zij heeft examens,

En die nacht waarin ik niet wilde slapen.

En eksters-verkoopsters achter de toonbanken

Ze zijn gekraakt - nou, ze zijn niet geïnteresseerd!

Hij wilde dronken worden, zij wilde iets zoets,

Ja, het is alsof de poten naar de grond zijn gegroeid.

En hoe gaaf in "Doornroosje"

Er vloog een veer over het papier.

Alleen in het leven worden ze niet vaak gevonden

Deze sprookjes van Charles Perrault.

En half opgerookte horror in de zak gooien,

Hij realiseerde zich plotseling dat hij nog een klein beetje te leven had,

En dat heeft in het algemeen niets te maken met een vrouw met meisjes,

Je bent gewoon niet naar de dokter gegaan, idioot.

En bij de kassa, zijn kunstleren portemonnee

Nerveus brekend, dacht ze:

Dat ze haar man een beest noemde,

Uitsluitend haar eigen schuld.

En hoe gaaf in "Doornroosje"

Er vloog een veer over het papier.

Alleen in het leven worden ze niet vaak gevonden

Deze sprookjes van Charles Perrault.