Ночной звонок - Александр Розенбаум

Я очень не люблю ночных звонков, которые подбрасывают в койке

И наполняют душу беспокойством за близких мне детей и стариков.

Усталый дом, заснувший на лету, разбуженный пронзительною трелью,

Мой друг, мы как-то быстро постарели — нам палачи понятней повитух.

Когда-то вся в джинсово-голубом, одета нынче в чёрное природа.

Мои надежды тают с каждым годом и силы ускользают с каждым днём.

Я собираюсь прыгнуть в небеса — в них правда есть, а здесь враньё постыло,

И я бы захватил с собой чернила, хотя никто оттуда писем не писал.

Припев:

Но не буравь, упырь, не боюсь твоих глаз в очках.

Чем страшней твой взгляд, тем спокойней мне.

Радость ты моя, солнце ты моё, ласточка,

Прилетай за мной, люба, по весне.

Радость ты моя, солнце ты моё, ласточка,

Прилетай за мной, люба, по весне.

Махну не глядя думский кабинет на тихий, с райской яблонью, пригорок.

Друзей не предавал и не был вором, старался жить как истинный поэт.

Я жил как настоящий музыкант, я пил мелодии, разбавленные водкой,

И глотку драл, натруженную глотку, по зонам и на сценах разных стран.

Припев:

Но не буравь, упырь, не боюсь твоих глаз в очках.

Чем страшней твой взгляд, тем спокойней мне.

Люба ты моя, солнце ты моё, ласточка,

Прилетай за мной, радость, по весне.

Люба ты моя, солнце ты моё, ласточка,

Прилетай за мной, радость, по весне.

Пойду схожу опять в мединститут и пусть меня ещё чуть-чуть подучат,

Как уберечь от судорог падучей страну, освобождённую от пут.

Наступит утро, и в сплетении тел грудь даст младенцу тихая Мадонна,

И я в роддом ей позвоню по телефону, который, к счастью, ночью не звенел.

И я в роддом ей позвоню по телефону, который, славу Богу, ночью не звенел.

Припев:

Но не буравь, упырь, не боюсь твоих глаз в очках.

Чем страшней твой взгляд, тем спокойней мне.

Солнце ты моё, радость ты моя, ласточка,

Прилетай за мной, люба, по весне.

Солнце ты моё, радость ты моя, ласточка,

Прилетай за мной, люба, по весне.

Ik hou echt niet van nachtelijke telefoontjes die in bed worden gegooid

En ze vullen mijn ziel met zorg voor de kinderen en de ouderen die dicht bij me staan.

Een moe huis dat in een oogwenk in slaap viel, gewekt door een doordringende triller,

Mijn vriend, we werden op de een of andere manier snel oud - we begrijpen beulen meer dan verloskundigen.

Ooit helemaal in denimblauw, nu is de natuur in het zwart gekleed.

Mijn hoop vervaagt elk jaar en mijn kracht glipt elke dag weg.

Ik ga de lucht in springen - er zit waarheid in, maar hier zijn leugens walgelijk,

En ik zou inkt meenemen, hoewel niemand daar brieven schreef.

Refrein:

Maar boor niet, griezel, ik ben niet bang voor je ogen met een bril.

Hoe vreselijker je kijkt, hoe rustiger ik ben.

Jij bent mijn vreugde, jij bent mijn zon, zwaluw,

Kom voor mij, liefje, in de lente.

Jij bent mijn vreugde, jij bent mijn zon, zwaluw,

Kom voor mij, liefje, in de lente.

Zonder naar het Doema-kantoor te kijken, zwaai ik naar een stille, met een hemelse appelboom, een heuveltje.

Hij verraadde zijn vrienden niet en was geen dief, hij probeerde te leven als een echte dichter.

Ik leefde als een echte muzikant, ik dronk melodieën verdund met wodka,

En hij scheurde zijn keel, zijn overwerkte keel, over de zones en op de podia van verschillende landen.

Refrein:

Maar boor niet, griezel, ik ben niet bang voor je ogen met een bril.

Hoe vreselijker je kijkt, hoe rustiger ik ben.

Jij bent mijn liefde, jij bent mijn zon, zwaluw,

Vlieg voor mij, vreugde, in de lente.

Jij bent mijn liefde, jij bent mijn zon, zwaluw,

Vlieg voor mij, vreugde, in de lente.

Ik ga terug naar de medische school en laat ze me wat meer leren,

Hoe een epileptisch land te redden van stuiptrekkingen, bevrijd van boeien.

De ochtend zal komen, en in de verwevenheid van lichamen zal de stille Madonna de baby een borst geven,

En ik zal haar in de kraamkliniek bellen, die 's nachts gelukkig niet overging.

En ik zal haar in de kraamkliniek bellen, die, godzijdank, 's nachts niet overging.

Refrein:

Maar boor niet, griezel, ik ben niet bang voor je ogen met een bril.

Hoe vreselijker je kijkt, hoe rustiger ik ben.

Jij bent mijn zon, jij bent mijn vreugde, zwaluw,

Kom voor mij, liefje, in de lente.

Jij bent mijn zon, jij bent mijn vreugde, zwaluw,

Kom voor mij, liefje, in de lente.