Ничего нет невозможного - Александр Розенбаум

Иван Иваныч Иванов прошёл войну и был здоров,

Хоть регулярно принимал на грудь.

Но вот в один прекрасный день Иваныч сел на бюллетень

И не встаёт с него ни на чуть-чуть.

Его стучали молотками академики, профессора любовно тыкали в живот,

Но каждый вечер он по понедельникам в лабораторию фекалии несёт.

И вот, когда герой наш, наконец, отчаялся,

Он с похмела набрал козырный телефон,

И молвил слёзно, мол, пришлите мне начальника!

Я брал Берлин, пущай меня починит он!

Припев:

Ведь ничего нет невозможного для врача, для неотложного,

По его квалификации нет учёных степеней.

Но где приносит извинение наше здравоохранение,

Там кудесники линейные вам помогут всех верней.

Надежда Мееровна Кроль внезапно ощутила боль

Чуть-чуть пониже области пупка.

Вчера туристский теплоход привёз её домой с Минвод.

И это был залёт наверняка.

Чуть-чуть мутит и голова немножко кружится.

Как было весело, какой там был грузин!

Но вот теперь Надежда Мееровна с ужасом

Подумала о том, что вскоре ей грозит.

В пяти шикарнейших приёмных отделениях

Она косила десять дней аппендицит,

Но вот нарвалась на девчоночку линейную,

И та, конечно, ей поставила на вид,

Припев:

Что ничего нет невозможного для врача, для неотложного,

По его квалификации нет учёных степеней.

Но где приносит извинение наше здравоохранение,

Там кудесники линейные вам помогут всех верней.

В девичестве который год Елена Карловна живёт.

Ей так недостаёт любви утех…

Болит рука, сжимает грудь, и трудно иногда вздохнуть,

И слышен по ночам дурацкий смех.

Припев:

Но ничего нет невозможного для врача, для неотложного,

По его квалификации нет учёных степеней.

Но где приносит извинение наше здравоохранение,

Там кудесники линейные вам помогут всех верней.

Ivan Ivanovitsj Ivanov ging door de oorlog en was gezond,

Hoewel regelmatig op de borst ingenomen.

Maar op een mooie dag kwam Ivanych in de stemming

En staat er niet eens een klein beetje van op.

Academici sloegen hem met hamers, professoren porden hem liefdevol in zijn maag,

Maar elke maandagavond brengt hij uitwerpselen naar het laboratorium.

En dus, toen onze held eindelijk wanhoopte,

Hij belde een troeftelefoon met een kater,

En hij zei huilend, zeggen ze, stuur me een baas!

Ik heb Berlijn ingenomen, laat hem me repareren!

Refrein:

Niets is immers onmogelijk voor een arts, voor een noodgeval,

Volgens zijn kwalificaties zijn er geen academische graden.

Maar waar onze gezondheidszorg zich verontschuldigt,

Daar zullen lineaire tovenaars je het beste helpen.

Nadezhda Meerovna Krol voelde plotseling pijn

Iets onder de navel.

Gisteren bracht een toeristenschip haar van de Mineralnye Vody naar huis.

En een vlucht was het zeker.

Een beetje duizelig en een beetje duizelig.

Wat was het leuk, wat een Georgiër was er!

Maar nu is Nadezhda Meerovna geschokt

Ze dacht na over wat haar spoedig zou bedreigen.

In de vijf meest luxueuze receptieafdelingen

Ze maaide blindedarmontsteking tien dagen lang,

Maar toen kwam ik een lineair meisje tegen,

En ze deed het natuurlijk op haar gezicht,

Refrein:

Dat niets onmogelijk is voor een dokter, voor een noodgeval,

Volgens zijn kwalificaties zijn er geen academische graden.

Maar waar onze gezondheidszorg zich verontschuldigt,

Daar zullen lineaire tovenaars je het beste helpen.

Elena Karlovna leeft een jaar als meisje.

Ze mist zo de liefde voor comfort...

Mijn hand doet pijn, ik knijp in mijn borst, en soms is het moeilijk om te ademen,

En 's nachts wordt er stom gelach gehoord.

Refrein:

Maar niets is onmogelijk voor een dokter, voor een noodgeval,

Volgens zijn kwalificaties zijn er geen academische graden.

Maar waar onze gezondheidszorg zich verontschuldigt,

Daar zullen lineaire tovenaars je het beste helpen.