На улице Гороховой - Александр Розенбаум

На улице Гороховой ажиотаж,

Урицкий все Чека вооружает,

Всё потому, что в Питер в свой гастрольный вояж

С Одессы-мамы урки приезжают.

А было это лето, 18-й год…

Убили Мишу в Питере с нагана.

На сходке порешили отомстить за него

Ребята загорелые с Лимана.

Майданщик, молдаван и толстая Кармэн,

Что первая барыга на Привозе,

14 мокрушников с собой взял Семен,

Горячий был народ на паровозе.

Уже, чух-чух, пары, кондуктор дал свисток,

Прощальный поцелуй — стакан горилки.

С Одессы-мамы дунул вей-ветерок,

До самой петроградской пересылки.

И всю дорогу щеки помидором надув,

Шмонали фараонщики по крышам,

Шестерок Сема сбросил под откос на ходу

И в тамбур покурить устало вышел.

А там стояла «жучка"двадцати пяти лет

И слабо отбивалась от кого-то,

Дешевый фраер в кепке мял на ней туалет,

И Сема чуть прибавил оборотов.

— Я вижу вас на рейде возле женщины, граф,

Стояли вы как флагман под парами,

Советую на задний ход крутить телеграф,

Чтоб не было эксцессов между нами.

Чуть спортив воздух, фраер как иллюзионист,

Под стук колес моментом испарился.

Спасенная дрожала как осиновый лист,

И Сеня с чувством долга испарился.

И вот на горизонте царскосельский вокзал,

Встречает урков с мясом пирожками.

Семен такую речь задвинул, что зарыдал

Весь паровоз горючими слезами.

Чуть стиснув зубы, на перон вразвалку сошла,

Как на берег красавица-Одесса,

Блеснула в Петроград ее морская душа

И вздрогнули от страха райсобесы.

На Невском у Пассажа, там, где деньги рекой,

К ним на фаэтоне двое подкатили,

Но толстая Кармен достала первой свой «кольт»

И над столами в морге свет включили.

Но толстая Кармен достала первой свой «кольт»

И над столами в морге свет включили.

Op Pea street hype,

Uritsky bewapent de Cheka,

Allemaal omdat in St. Petersburg tijdens je tour

Urka's komen uit Odessa-moeder.

En het was zomer, het 18e jaar...

Ze doodden Misha in St. Petersburg met een revolver.

Tijdens de bijeenkomst besloten ze hem te wreken

De jongens zijn gebruind uit Liman.

Maidan, Moldavische en dikke Karmen,

Dat de eerste venter op Privoz,

Semyon nam 14 mokrushnikov mee,

De mensen op de stoomlocomotief waren heet.

Reeds, choo-choo, koppels, de dirigent gaf een fluitje,

Een afscheidskus is een glas wodka.

Wei-bries blies uit Odessa-moeder,

Tot de Petrograd transfer.

En ik pufte mijn wangen helemaal uit met een tomaat,

De farao's klauterden op de daken,

Zessen Sema gooide onderweg een helling af

En vermoeid ging naar buiten in de vestibule om te roken.

En er was een "bug" vijfentwintig jaar oud

En zwakjes vocht tegen iemand,

Een goedkope fraer met een pet verpletterde het toilet op haar,

En Sema voerde het tempo een beetje op.

- Ik zie je op de weg bij een vrouw, graaf,

Je stond als een vlaggenschip onder stoom,

Ik raad je aan de telegraaf in zijn achteruit te draaien,

Zodat er geen excessen tussen ons zijn.

Een beetje sportieve lucht, fraer als een illusionist,

Onder het geluid van wielen verdampte het moment.

De geredden beefden als een espenblad,

En Senya met plichtsbesef verdampte.

En hier aan de horizon is het station Tsarskoye Selo,

Ontmoet urks met vleespastei.

Semyon duwde zo'n toespraak dat hij snikte

De hele locomotief met brandende tranen.

Ze klemde haar tanden een beetje op elkaar en waggelde op het platform,

Hoe mooi is Odessa aan de kust,

Haar zeeziel flitste Petrograd binnen

En de wijkbeveiligers huiverden van angst.

Op Nevsky bij de Passage, waar het geld een rivier is,

Twee mensen rolden naar hen toe op een phaeton,

Maar dikke Carmen kreeg eerst haar Colt

En de lichten gingen aan boven de tafels in het mortuarium.

Maar dikke Carmen kreeg eerst haar Colt

En de lichten gingen aan boven de tafels in het mortuarium.