На плантациях любви - Александр Розенбаум

Вот снова ночь моя темна, и день мой бел,

Кто виноват, что ты одна в моей судьбе?

Ещё вчера я был другой,

Я так скучаю по тебе, моя любовь.

Ещё вчера я этих слов не мог сказать,

Когда дарили мне тепло твои глаза,

Теперь я стал твоим рабом

И на свободу не прошусь, моя любовь.

Нет на плантациях любви замков, ключей,

Не убегу я, не лови меня, зачем?

Когда ты далеко не шевельнуть рукой

И рифмы мне не найти,

Я пробовал петь, но голос хрипел

И не попадал в мотив.

Мне хорошо когда огонь горит в груди,

Когда защитой от врагов необходим,

Ты прикажи и в миг любой

Стрелу поймаю на лету, моя любовь.

Струной натянутой звенит, кричит душа,

За то что будет извини, живу спеша.

Рождённый от любви пришёл я в этот мир

Тебя отыскать в толпе

И за руки взять, забыв, что нельзя,

И эти слова пропеть.

Луч солнца первый, лампы свет, остывший чай,

Глаза болят от сигарет, виски стучат.

На крыше кот и хвост трубой,

Мы с ним скучаем по тебе, моя любовь.

Нет на плантациях любви замков, ключей,

Не убегу я, не лови меня, зачем,

Когда ты далеко не шевельнуть рукой

И рифмы мне не найти.

Я пробовал петь, но голос хрипел

И не попадал в мотив.

Hier is mijn nacht weer donker, en mijn dag is wit,

Wie is de schuldige dat je alleen bent in mijn lot?

Gisteren was ik anders

Ik mis je zo veel mijn liefde.

Gisteren kon ik deze woorden niet zeggen,

Toen je ogen me warmte gaven

Nu ben ik je slaaf geworden

En ik vraag niet om vrijheid, mijn liefste.

Er zijn geen sloten, sleutels op de plantages van liefde,

Ik zal niet wegrennen, vang me niet, waarom?

Wanneer je ver van je hand beweegt

En ik kan geen rijm vinden

Ik probeerde te zingen, maar mijn stem was hees

En ging niet in op het motief.

Ik voel me goed als het vuur in mijn borst brandt,

Wanneer bescherming tegen vijanden nodig is,

U bestelt en op elk moment

Ik vang een pijl tijdens de vlucht, mijn liefste.

Een strak touw klinkt, de ziel schreeuwt,

Voor wat spijt zal hebben, ik leef in een haast.

Geboren uit liefde kwam ik op deze wereld

Vind je in de menigte

En bij de hand nemen, vergetend dat het onmogelijk is,

En zing deze woorden.

De eerste zonnestraal, lampen branden, gekoelde thee,

Ogen doen pijn van sigaretten, whisky klopt.

Op het dak een kat en een uitlaatpijp,

We missen je, mijn liefste.

Er zijn geen sloten, sleutels op de plantages van liefde,

Ik zal niet wegrennen, vang me niet, waarom,

Wanneer je ver van je hand beweegt

En ik kan geen rijm vinden.

Ik probeerde te zingen, maar mijn stem was hees

En ging niet in op het motief.