Мой двор - Александр Розенбаум

Баловалась вечером гитарой тишина.

Сумерки мерцали огоньками сигарет.

Было это в мае, когда маялась весна

Песнями в моем дворе.

Расцветали девочки, забытые зимой,

Сочиняли девочки любимых и стихи.

И все чаще мамы звали девочек домой,

Так взрослели девочки.

Юность ворвалась в дом пятиэтажный,

В старый колодец невского двора.

Все, что оставил в нем, теперь не важно,

Завтра не вернешь вчера.

Только почему-то с той поры опять не сплю,

Вместо пачки сигарет выкуриваю две.

Только почему-то в мае я опять люблю

Ту, одну на белый свет.

Мне бы вернуться в дом пятиэтажный,

В старый колодец невского двора.

Все, что оставил в нем, уже не важно.

Завтра не вернешь вчера.

Бьюсь в стекло, как голубь окольцованный, крылом,

Ну, еще чуть-чуть- и в небо вылечу я прочь,

Вот и воля, всё!.. Но под распахнутым окном

Машет мне рукою дочь.

И не вернуться в дом пятиэтажный,

В старый колодец невского двора.

Все, что оставил в нем, бывает важным,

Даже если все вчера.

Stilte ploeterde in de avond met een gitaar.

De schemering flikkerde met de lampjes van sigaretten.

Het was in mei, toen de lente zwoegde

Liedjes in mijn tuin.

Meisjes bloeiden, vergeten in de winter,

Geliefde meisjes en gedichten werden gecomponeerd.

En steeds vaker belden moeders meisjes naar huis,

Zo zijn de meiden opgegroeid.

Jongeren stormden een huis van vijf verdiepingen binnen,

In de oude put van de Nevsky-werf.

Alles wat ik erin heb achtergelaten, doet er nu niet meer toe

Morgen kun je gisteren niet terugbrengen.

Alleen om de een of andere reden heb ik sindsdien niet meer geslapen,

In plaats van een pakje sigaretten rook ik er twee.

Alleen om de een of andere reden heb ik in mei weer lief

Die, de open wereld in.

Ik zou graag terug willen naar het vijf verdiepingen tellende huis,

In de oude put van de Nevsky-werf.

Alles wat erin zat is niet meer belangrijk.

Morgen kun je gisteren niet terugbrengen.

Ik sloeg op het glas, als een geringde duif, met een vleugel,

Nou, nog een beetje en ik vlieg de lucht in,

Dat is de wil, dat is alles!.. Maar onder het open raam

Mijn dochter zwaait naar me.

En keer niet terug naar het huis van vijf verdiepingen,

In de oude put van de Nevsky-werf.

Alles wat erin zit is belangrijk,

Ook al is alles gisteren.