Моей единственной - Александр Розенбаум

Покидая дом родной, забери с собой мою любовь.

Ничего, что иногда с ней дружили и беда, и боль.

Забери с собой тепло недосказанных мной слов, прости,

То, что редко по утрам прижимал тебя к губам, да, потому, что часто был в пути.

Вдруг среди волшебных птиц появился юный принц — и всё…

Платья сказочного шлейф, ножки Золушкиной след несёт.

Свет прелестного лица невозможно до конца понять.

Боже правый, подскажи!

Я ведь только начал жить, а ты уже большая у меня.

Припев:

Но как ты хочешь, так тому и быть,

Ты — продолжение моей судьбы.

Мои надежды и мои мечты — всё ты,

Благодарю, Господь, за счастье дней, в которых дочь моя была моей.

Покидая дом родной, помни об одном, любовь моя:

В комнате, с названием «ты» будут белые цветы всегда стоять.

Запах свежести лесной и подушки сладких детских снов,

Платья старые твои, всё, что было дорогим, будет ждать тебя, моя любовь.

Припев:

Но как ты хочешь, так тому и быть,

Ты — продолжение моей судьбы.

Мои надежды и мои мечты — всё ты,

Благодарю, Господь, за счастье дней, в которых дочь моя была моей.

Покидая дом родной верной ласковой женой, не плачь.

Даже если крепко сплю, за тебя всегда молюсь, My love.

На земле и в небесах, собирая чудеса, дарю

Той единственной своей, той, которой нет родней, той, которую я так люблю.

Той единственной своей, той, которой нет родней, той, которую я так люблю.

Als je je huis verlaat, neem dan mijn liefde met je mee.

Het is oké dat zowel problemen als pijn soms vrienden met haar waren.

Neem de warmte van mijn onuitgesproken woorden met je mee, het spijt me

Het feit dat hij je 's ochtends zelden tegen zijn lippen drukte, ja, omdat hij vaak onderweg was.

Plots verscheen tussen de magische vogels een jonge prins - en dat is alles ...

Jurken van een fabelachtige sleep, Assepoester's benen dragen een spoor.

Het licht van een lieflijk gezicht is onmogelijk volledig te begrijpen.

Goede God, vertel het me!

Ik ben tenslotte net begonnen met leven, en jij bent al groot voor mij.

Refrein:

Maar zoals je wilt, het zij zo,

Je bent een verlengstuk van mijn lot.

Mijn hoop en mijn dromen ben jij allemaal

Dank u, Heer, voor het geluk van de dagen dat mijn dochter de mijne was.

Als je je huis verlaat, onthoud één ding, mijn liefste:

In de kamer met de naam "jij" zullen altijd witte bloemen zijn.

De geur van de frisheid van het bos en het kussen van zoete kinderdromen,

Je oude jurken, alles wat duur was, wacht op je, mijn liefste.

Refrein:

Maar zoals je wilt, het zij zo,

Je bent een verlengstuk van mijn lot.

Mijn hoop en mijn dromen ben jij allemaal

Dank u, Heer, voor het geluk van de dagen dat mijn dochter de mijne was.

Als je het huis van je trouwe, aanhankelijke vrouw verlaat, huil niet.

Zelfs als ik goed slaap, bid ik altijd voor je, mijn liefste.

Op aarde en in de hemel, wonderen verzamelend, geef ik

De enige van mezelf, degene die geen familie heeft, degene waar ik zoveel van hou.

De enige van mezelf, degene die geen familie heeft, degene waar ik zoveel van hou.