Как рождается песня - Александр Розенбаум

Как рождается песня… Сначала спускается ангел.

Проверяет, закрыта ли дверь, есть ли кофе в достатке,

Выгоняет гостей, убирает подальше стаканы,

Достает сигареты и ручку кладет на тетрадку.

Я ему не мешаю, он очень талантливый малый,

Подрастет — горе нимфам, живущим в беспечности юной.

Прикасаясь к плечу, мановеньем снимает усталость

И неведомо, как оживляет умершие струны.

Напевает мотив, исправляет неточную рифму,

Неназойливо гладит собаку, лежавшую рядом,

Ставит пальцы мои на лады полустертые грифа,

Не спуская с меня своего боголепного взгляда.

Проходя мимо клавиш, нажмет пару нот ненароком,

Я, конечно, молчу, пусть резвится несносный ребенок.

Но как хочется дернуть его за смеющийся локон.

С фонарем я искал эти звуки три ночи бессонных.

Ангел знает об этом, его посвятил в мои тайны

Тот, которому служат крылатые голые дети.

Лист исписан.

И звезды волшебные тают.

Ночь уходит, и друг покидает меня на рассвете,

Подмигнув на прощанье, отдернув окна занавеску,

Мальчик тихо взлетает к заоблачным райским чертогам.

Как рождается песня, одному только Богу известно…

Я к тому не причастен… Спросите об этом у Бога…

Hoe een lied wordt geboren... Eerst daalt een engel neer.

Controleert of de deur gesloten is, of er voldoende koffie is,

Schopt de gasten weg, zet de glazen weg,

Hij haalt sigaretten tevoorschijn en legt zijn pen op zijn notitieboekje.

Ik bemoei me niet met hem, hij is een zeer getalenteerde kerel,

Opgroeien - wee de nimfen die in jeugdige zorgeloosheid leven.

De schouder aanraken, verlicht vermoeidheid met een golf

En het is niet bekend hoe het de dode snaren nieuw leven inblaast.

Een motief neuriën, een onjuist rijm corrigeren,

Onopvallend de hond aaien die naast hem ligt,

Hij legt mijn vingers op de frets van de half uitgewiste toets,

Zonder je goddelijke blik van me af te wenden.

Bij het passeren van de toetsen, per ongeluk een paar noten indrukken,

Natuurlijk zwijg ik, laat het ondraaglijke kind maar stoeien.

Maar hoe wil je zijn lachende krul trekken.

Met een lantaarn heb ik drie slapeloze nachten naar deze geluiden gezocht.

De engel weet ervan, hij heeft hem ingewijd in mijn geheimen

Degene die wordt bediend door gevleugelde naakte kinderen.

Het blad is geschreven.

En de magische sterren smelten.

De nacht gaat weg, en een vriend verlaat me bij het ochtendgloren,

Tot ziens knipogen, het gordijn terugtrekken,

De jongen vertrekt stilletjes naar de torenhoge hemelse paleizen.

Hoe een lied wordt geboren, alleen God weet...

Ik ben hier niet bij betrokken... Vraag het aan God...