Глухари - Александр Розенбаум

Глухари на токовище бьются грудью до крови,

Не на шутку расходились — быть бы живу…

Так и мы когда-то жили, от зари и до зари,

И влюблялись, и любили — мчались годы с той поры.

Мчались годы, стёрлись клювы, раны зажили давно,

Только шрамы доброй памятью остались.

А рябину всю склевали да порвали на вино,

Но кто помнил — прилетали на знакомое окно.

Тянет осенью из леса… Дом, над крышей вьётся дым…

И антоновка созрела, пожелтела…

Оглянуться не успел я — друг мой Вовка стал седым,

А ведь тоже, было дело, передёргивал лады.

На болотах всё как прежде, крылья хлопают вдали,

Всё буянят, всё расплёскивают удаль.

Ну, а я уже не буду — занавесочку спалил —

И то вспомню, то забуду, как за птичками ходил.

Глухари на токовище бьются грудью до крови,

Не на шутку расходились — быть бы живу…

Так и мы когда-то жили, от зари и до зари,

И влюблялись, и любили — мчались годы с той поры.

Auerhoen op de stroom sloeg op hun borst tot ze bloeden,

We waren het ernstig oneens - als ik nog leefde...

Dus we leefden ooit, van zonsopgang tot zonsopgang,

En ze werden verliefd, en hielden van - de jaren vlogen voorbij vanaf die tijd.

De jaren vlogen voorbij, de snavels waren versleten, de wonden waren lang geleden geheeld,

Alleen de littekens bleven een goede herinnering.

En ze pikten al de lijsterbes en scheurden het tot wijn,

Maar wie herinnerde zich - ze vlogen naar een bekend raam.

Trekt uit het bos in de herfst... Huis, rookkrullen over het dak...

En Antonovka rijpte, werd geel ...

Ik had geen tijd om achterom te kijken - mijn vriend Vovka werd grijsharig,

Maar het was ook zo, hij trok aan de frets.

In de moerassen is alles als voorheen, de vleugels wapperen in de verte,

Alles is baldadig, alles spettert gedurfd.

Nou, ik zal niet - ik heb het gordijn verbrand -

En dan herinner ik me, dan vergeet ik hoe ik achter de vogels aan ging.

Auerhoen op de stroom sloeg op hun borst tot ze bloeden,

We waren het ernstig oneens - als ik nog leefde...

Dus we leefden ooit, van zonsopgang tot zonsopgang,

En ze werden verliefd, en hielden van - de jaren vlogen voorbij vanaf die tijd.