Десять тысяч девятьсот пятьдесят дней - Александр Розенбаум

Как время медленно идёт,

Как быстро пробежит.

О!

как оно, день за днём, у нас крадёт,

Единственную жизнь.

Детский сад и школьный двор,

Институтский коридор,

Трассы снежных, белых гор.

С молодой стоишь женой,

Наливает внук вино

И кончается кино.

Не потеряй себя в пути

И береги друзей

И никогда не открывай в душе бутик,

Где по грабительской цене продают её тепло,

Где душевность тёплых слов превращают в ремесло.

А постучатся в ночь — пустяк.

Накрывай столы гостям

И все грехи тебе простят.

По земле кто-то скачет рысью,

Кто-то просто ползёт по ней.

Тридцать лет — это десять тысяч

девятьсот пятьдесят дней,

Тридцать лет — ты ещё пацан:

Свист в ушах и глаза горят,

Но для матери и отца —

Это значит что всё не зря,

Но для матери и отца —

На земле ты живёшь не зря.

О том, что сделано забудь

И поспеши вперёд.

Подставляй всем ветрам навстречу грудь,

А не наоборот.

Ты судьбу свою возьми,

Флаг победный в небо взвив,

А проиграешь, не реви.

Просто нет, нет успеха без потерь.

Надо очень захотеть

Над самим собой взлететь.

По земле кто-то скачет рысью,

Кто-то просто ползёт по ней.

Тридцать лет — это десять тысяч

девятьсот пятьдесят дней,

Тридцать лет — ты ещё пацан:

Свист в ушах и глаза горят,

Но для матери и отца —

Это значит что всё не зря,

Но для матери и отца —

На земле ты живёшь не зря.

Hoe gaat de tijd langzaam

Hoe snel zal het lopen.

O!

hoe het, dag na dag, van ons steelt,

Het enige leven.

Kleuterschool en schoolplein,

instituut gang,

Paden van besneeuwde, witte bergen.

Je staat met je jonge vrouw,

Kleinzoon schenkt wijn in

En de film eindigt.

Verlies jezelf niet onderweg

En zorg voor je vrienden

En open nooit een boetiek in je ziel,

Waar ze tegen een roofprijs haar warmte verkopen,

Waar de oprechtheid van warme woorden een ambacht wordt.

En 's nachts kloppen is een kleinigheid.

Tafels dekken voor gasten

En al je zonden zullen vergeven worden.

Iemand draaft op de grond,

Iemand kruipt er gewoon overheen.

Dertig jaar is tienduizend

negenhonderdvijftig dagen

Dertig jaar oud - je bent nog een kind:

Fluitend in de oren en ogen brandend,

Maar voor moeder en vader -

Dit betekent dat niet alles voor niets is,

Maar voor moeder en vader -

Je leeft niet voor niets op aarde.

Vergeet wat er is gedaan

En haast je naar voren.

Stel je borst bloot aan alle wind,

En niet omgekeerd.

Jij neemt je lot

De zegevierende vlag de lucht in zwaaien,

En als je verliest, huil dan niet.

Gewoon nee, er is geen succes zonder verlies.

Je moet echt willen

Vlieg boven jezelf.

Iemand draaft op de grond,

Iemand kruipt er gewoon overheen.

Dertig jaar is tienduizend

negenhonderdvijftig dagen

Dertig jaar oud - je bent nog een kind:

Fluitend in de oren en ogen brandend,

Maar voor moeder en vader -

Dit betekent dat niet alles voor niets is,

Maar voor moeder en vader -

Je leeft niet voor niets op aarde.