Блюз Господень - Александр Розенбаум

Вся история наивна и проста:

Мы сидели как-то с Господом в пивной.

А когда приятель мой совсем устал,

Я сказал ему: «Господь, пошли домой»

Зажигались на проспектах фонари,

И спешили по делам своим такси,

Шел рекой глаз его аквамарин,

Разливал по небу сказочную синь.

Это было как во сне, как во сне

И звезды улыбались мне.

Это было как во сне, как во сне

И звезды улыбались мне.

И о бренности болтая бытия,

Обходя сержантов юных стороной,

Шли вдвоем мы по вселенной, Он и Я.

Боги тоже иногда сидят в пивной.

Это было как во сне, как во сне

И звезды улыбались мне.

Рассветало, солнце рвало облака.

Ветер гнал по небу белые ладьи,

Я спросил: «А где живешь ты, старикан?

И куда тебя до дома проводить?»

Улыбнулся он, мое плечо обняв:

«Ты, видать, сынок, совсем захорошел;

Разве может быть квартира у меня?

Я стараюсь жить у каждого в душе!»

Это было как во сне, как во сне

И звезды улыбались мне.

Это было как во сне, как во сне

И звезды улыбались мне.

Het hele verhaal is naïef en eenvoudig:

We zaten eens met de Heer in een pub.

En als mijn vriend helemaal moe is,

Ik zei tegen hem: "Heer, laten we naar huis gaan"

Lantaarns werden aangestoken op de lanen,

En ze haastten zich met hun taxizaken,

Zijn aquamarijn oog vloeide als een rivier,

Hij goot fantastisch blauw over de lucht.

Het was als een droom, als een droom

En de sterren lachten naar me.

Het was als een droom, als een droom

En de sterren lachten naar me.

En pratend over de kwetsbaarheid van het zijn,

Het omzeilen van de jonge sergeanten,

We liepen samen door het universum, Hij en ik.

De goden zitten ook wel eens in de kroeg.

Het was als een droom, als een droom

En de sterren lachten naar me.

Het begon te dagen, de zon verscheurde de wolken.

De wind dreef witte boten door de lucht,

Ik vroeg: “Waar woon je, oude man?

En waar kan ik je naar huis brengen?"

Hij glimlachte en omhelsde mijn schouder.

'Jij, zie je, zoon, ben helemaal mooier;

Mag ik een appartement?

Ik probeer in ieders ziel te leven!”

Het was als een droom, als een droom

En de sterren lachten naar me.

Het was als een droom, als een droom

En de sterren lachten naar me.