Бережёного Бог бережёт - Александр Розенбаум

Заливали каток, изоленты мотали на клюшки,

В медвежат превращалась орава худых малышей.

«Бережёного Бог бережёт», — говорила мне бабушка Нюша,

Горло шарфом укутав до глупо торчащих ушей.

«Бережёного Бог бережёт», — говорила мне бабушка Нюша,

Горло шарфом укутав до глупо торчащих ушей.

Мы росли на дрожжах и на танцы ходили по средам,

В выходные дороже на тридцать копеек билет.

«Бережёного Бог бережёт» — я внимал наставлениям соседа,

Опуская в карман из свинца самопальный кастет.

«Бережёного Бог бережёт» — я внимал наставлениям соседа,

Опуская в карман из свинца самопальный кастет.

Припев:

Зачем?

Опять?

Забыть — не вспоминать.

Но даже рыба через всю планету

Идёт к себе домой икру метать,

И память, как мечта, нужна поэту

Детей взрастить и воспитать.

Духовитый Афган пацанов хищной лапой зацапал.

На войне, как всегда, нету мамки бойца пожалеть.

«Бережёного Бог бережёт» — горло рвал перед вылетом прапор,

Подгоняя в плечах и под мышками бронежилет.

«Бережёного Бог бережёт» — горло рвал перед вылетом прапор,

Подгоняя в плечах и под мышками бронежилет.

Месяцами в пути.

Города проезжаю и сёла,

Часто сплю в поездах, пересёк не один океан.

«Бережёного Бог бережёт» — я стучу суеверно по полу

И иконку с Николой прячу в левый нагрудный карман.

Мне ещё полста семь, а я покоя, как прежде, не знаю.

Всё хочу отдохнуть, ведь не вечны ни разум, ни плоть.

«Бережёного Бог бережёт» — мне велят, я таблетки глотаю,

Понимая, что их не берёт во внимание Господь.

«Бережёного Бог бережёт» — мне велят, я таблетки глотаю,

Понимая, что их не берёт во внимание Господь.

Припев:

Зачем?

Опять?

Забыть — не вспоминать.

Но даже рыба через всю планету

Идёт к себе домой икру метать,

И память, как мечта, нужна поэту

Детей взрастить и воспитать.

Зачем?

De ijsbaan stond onder water, elektrische tape was op clubs gewikkeld,

Een horde magere kinderen veranderde in welpen.

"God beschermt de kluis," vertelde grootmoeder Nyusha me,

Keel omwikkeld met een sjaal tot dom uitpuilende oren.

"God beschermt de kluis," vertelde grootmoeder Nyusha me,

Keel omwikkeld met een sjaal tot dom uitpuilende oren.

We groeiden met grote sprongen en gingen op woensdag dansen,

In het weekend is een kaartje dertig kopeken duurder.

"God beschermt de kluis" - ik luisterde naar de instructies van een buurman,

Een zelfgemaakte boksbeugel in een loden zak laten vallen.

"God beschermt de kluis" - ik luisterde naar de instructies van een buurman,

Een zelfgemaakte boksbeugel in een loden zak laten vallen.

Refrein:

Waarvoor?

Opnieuw?

Vergeten is niet onthouden.

Maar zelfs vissen over de hele planeet

Hij gaat naar zijn huis om te paaien,

En het geheugen heeft, net als een droom, een dichter nodig

Kinderen opvoeden en opvoeden.

Pittige Afghaanse jongens grepen een roofzuchtige poot.

In oorlog, zoals altijd, is er geen moeder van een vechter om spijt van te hebben.

"God redt de kluis" - de vlag scheurde zijn keel voor de vlucht,

Verstellen van het kogelwerende vest in de schouders en onder de oksels.

"God redt de kluis" - de vlag scheurde zijn keel voor de vlucht,

Verstellen van het kogelwerende vest in de schouders en onder de oksels.

Maanden onderweg.

Ik passeer steden en dorpen,

Ik slaap vaak in treinen, ik heb meer dan één oceaan overgestoken.

"God redt de kluis" - ik klop bijgelovig op de vloer

En ik verberg het pictogram met Nikola in mijn linkerborstzak.

Ik ben nog half honderd zeven, maar ik ken geen vrede, zoals voorheen.

Ik wil nog steeds rusten, want noch de geest, noch het vlees is eeuwig.

"God redt de kluis" - ze vertellen me, ik slik pillen,

Beseffend dat de Heer er geen rekening mee houdt.

"God redt de kluis" - ze vertellen me, ik slik pillen,

Beseffend dat de Heer er geen rekening mee houdt.

Refrein:

Waarvoor?

Opnieuw?

Vergeten is niet onthouden.

Maar zelfs vissen over de hele planeet

Hij gaat naar zijn huis om te paaien,

En het geheugen heeft, net als een droom, een dichter nodig

Kinderen opvoeden en opvoeden.

Waarvoor?