Белая птица удачи - Александр Розенбаум

Жизнь ни на грош, как кувшин расколотый.

Барин, не трожь - что моё, то золото.

С петлей тугой давно повенчан я.

Ласковый мой, мне терять нечего.

Вспыхнул костёр, пламя лижет сумерки.

Нож мой остёр, да пока не умер я.

В небе горит месяц подковою.

Ночь, подари коня солового.

Барин, рано празднуешь ты, ночь мне - день, и длинна она до бесконечности,

Я в твоей усадьбе цветы оборву для наряда её подвенечного.

Не холоп я, помни о том, до тебя мне и дела нет.

Нас рассудят, барин, потом тропка узкая, птица белая, птица белая.

В свет не трезвонь - хлопоты напрасные.

Конь мой - огонь, обожжёшься, ласковый.

Кол не точи - сабля затупится,

Кровь застучит, люди заступятся.

По следу мчат слуги твои верные.

Псами рычат - нелюди, наверное.

Песня моя в горло, как кость, летит,

На, подавись!

Жалко, не до смерти!

Сколько я дров наломал по младости,

Браги ведро выпивал на радостях.

Да, и теперь сил не убавится,

Коли со мной нож да красавица.

Барин, рано празднуешь ты, ночь мне - день, и длинна она до бесконечности,

Я в твоей усадьбе цветы оборву для наряда её подвенечного.

Не холоп я, помни о том, до тебя мне и дела нет.

Нас рассудят, барин, потом тропка узкая, птица белая, птица белая.

Het leven is waardeloos, als een gebroken kan.

Meester, raak niet aan - wat van mij is, is goud.

Ik ben al lang getrouwd met een strakke strop.

Lieverd, ik heb niets te verliezen.

Er brak brand uit, de vlam likt de schemering.

Mijn mes is scherp, maar tot ik sterf.

Aan de hemel brandt de maan als een hoefijzer.

Nacht, geef me een nachtegaalpaard.

Barin, je viert het vroeg, de nacht is mijn dag, en het is lang tot in het oneindige,

Ik zal bloemen plukken in uw landgoed voor haar trouwjurk.

Ik ben geen slaaf, onthoud dat ik niet om je geef.

We zullen geoordeeld worden, meester, dan is het pad smal, de vogel is wit, de vogel is wit.

Bel niet in het licht - inspanningen zijn tevergeefs.

Mijn paard is vuur, je zult je verbranden, aanhankelijk.

Slijp de staak niet - het sabel wordt bot,

Bloed zal kloppen, mensen zullen bemiddelen.

Uw trouwe dienaren zijn op het spoor.

Honden grommen - waarschijnlijk niet-mensen.

Mijn lied in de keel, als een bot, vliegt,

Kom op, stikken!

Sorry, niet dood!

Hoeveel brandhout heb ik in mijn jeugd gebroken,

Bragi dronk een emmer van vreugde.

Ja, en nu zal de kracht niet afnemen,

Als ik een mes en een schoonheid bij me heb.

Barin, je viert het vroeg, de nacht is mijn dag, en het is lang tot in het oneindige,

Ik zal bloemen plukken in uw landgoed voor haar trouwjurk.

Ik ben geen slaaf, onthoud dat ik niet om je geef.

We zullen geoordeeld worden, meester, dan is het pad smal, de vogel is wit, de vogel is wit.