Бабий Яр - Александр Розенбаум

Слился с небом косогор,

И задумчивы каштаны.

Изумрудная растёт трава.

Да зелёный тот ковёр нынче кажется багряным,

И к нему клонится голова.

Припев:

Молча здесь стоят люди,

Слышно, как шуршат платья.

Это Бабий Яр судеб, это кровь моих братьев.

Это Бабий Яр судеб, это кровь моих братьев.

До земли недалеко и рукой подать до неба.

В небо взмыл я и на землю сполз.

Вы простите, сёстры, то, что я с вами рядом не был,

Что в рыдания свой крик не вплёл.

Припев:

Воздух напоён болью,

Солнце шириной в месяц.

Это Бабий Яр доли, это стон моих песен.

Это Бабий Яр доли, это стон моих песен.

Ветры свежие летят с запоздалым покаянием,

Не услышать мёртвым истины.

И поэтому стоят люди в скорби и молчанье

Под каштановыми листьями.

Припев:

Боже, ну, куда деться!

Суд мой самому страшен.

Это Бабий Яр детства, это плач сердец наших.

Это Бабий Яр детства, это плач сердец наших.

De helling versmolt met de lucht,

En bedachtzame kastanjes.

Er groeit smaragdgroen.

Ja, dat groene tapijt lijkt nu karmozijnrood,

En zijn hoofd buigt voor hem.

Refrein:

Stille mensen staan ​​hier

Je hoort het geritsel van jurken.

Dit is Babi Yar van het lot, dit is het bloed van mijn broers.

Dit is Babi Yar van het lot, dit is het bloed van mijn broers.

Niet ver van de aarde en binnen bereik van de hemel.

Ik vloog de lucht in en gleed naar de grond.

Vergeef me, zusters, dat ik niet naast u was,

Dat hij zijn kreet niet in snikken verstrengelde.

Refrein:

De lucht is vol pijn

De zon is een maand breed.

Dit is Babi Yar Doli, dit is het gekreun van mijn liedjes.

Dit is Babi Yar Doli, dit is het gekreun van mijn liedjes.

Frisse wind vliegt met laat berouw,

De doden kunnen de waarheid niet horen.

En daarom staan ​​mensen in rouw en stilte

onder de kastanjebladeren.

Refrein:

God, nou, waar te gaan!

Mijn eigen oordeel is verschrikkelijk.

Dit is Babi Yar uit de kindertijd, dit is de roep van ons hart.

Dit is Babi Yar uit de kindertijd, dit is de roep van ons hart.