Анафема - Александр Розенбаум

Анафема, всем тем, кто записал себя в опричники,

Войдя в экстаз от маршей культа личности.

Всем тем, кто беззаконию потрафили,

Вам, френчи на далёких фотографиях,

Анафема!

Анафема!

Тем, кто писал, и тем, кто арестовывал,

В этапы втаптывая сапогами головы.

Всем тем, кто был на буйстве крови шафером,

И вам, воспевшим сталинскую мафию,

Анафема!

Анафема!

Вы всю жизнь боялись суда, сны свои зарывая в подушки,

Потому что стучались в них души тех, кто милостью вашей страдал.

Но не всех вас призвал прокурор, сам Вышинский - и тот был Иуда.

Бойтесь времени, время - топор, ваши шеи отыщет день судный...

Бойтесь времени.

Время - топор.

Тем, кто детей оставил без родителей,

Своих в "Артек" отправив удивительный.

Вам, расстрелявшим армии и кафедры,

Вам, кто, убив, читал над гробом эпитафию,

Анафема!

Анафема!

Прославив на века отца Иосифа,

Как змеи, его имя кожей сбросили,

Вождей своих меняли, как перчатки, вы,

Самих себя считая непричастными, не часто ли?!

Не часто ли?!

Вы всю жизнь боялись суда, сны свои зарывая в подушки,

Потому что стучались в них души тех, кто милостью вашей страдал.

Но не всех вас призвал прокурор, сам Вышинский - и тот был Иуда.

Бойтесь времени, время - топор, ваши шеи отыщет день судный...

Бойтесь времени.

Время - топор.

Бойтесь времени.

Время - топор.

Anathema, aan al degenen die zich hebben ingeschreven als bewakers,

De extase betreden van de marsen van de persoonlijkheidscultus.

Aan allen die zich overgeven aan ongerechtigheid,

Voor jou, Fransen op verre foto's,

Anathema!

Anathema!

Aan degenen die schreven en aan degenen die arresteerden,

In etappes hoofden vertrappen met laarzen.

Aan al degenen die de beste man waren op een razernij van bloed,

En voor jou, die de stalinistische maffia zong,

Anathema!

Anathema!

Je hele leven was je bang voor het hof, je dromen begraven in kussens,

Omdat de zielen van degenen die door uw barmhartigheid leden, op hen aanklopten.

Maar jullie werden niet allemaal gebeld door de aanklager, Vyshinsky zelf - en dat was Judas.

Wees bang voor de tijd, de tijd is een bijl, je nek zal de dag des oordeels vinden...

Wees bang voor de tijd.

Tijd is een bijl.

Degenen die kinderen zonder ouders achterlieten,

Hij stuurt zijn geweldige mensen naar Artek.

Aan jou, die legers en preekstoelen neerschoot,

Aan u die, na te hebben gedood, een grafschrift boven de kist heeft gelezen,

Anathema!

Anathema!

Na eeuwenlang vader Joseph te hebben verheerlijkt,

Als slangen werd zijn naam in de huid vergoten,

Je veranderde je leiders als handschoenen,

Zichzelf onschuldig beschouwend, is het niet vaak?!

Is het niet vaak?

Je hele leven was je bang voor het hof, je dromen begraven in kussens,

Omdat de zielen van degenen die door uw barmhartigheid leden, op hen aanklopten.

Maar jullie werden niet allemaal gebeld door de aanklager, Vyshinsky zelf - en dat was Judas.

Wees bang voor de tijd, de tijd is een bijl, je nek zal de dag des oordeels vinden...

Wees bang voor de tijd.

Tijd is een bijl.

Wees bang voor de tijd.

Tijd is een bijl.