Jag Föddes Ur Havet - Александр Рыбак

Jag föddes ur havet

vid vindarnas lek

och väcktes i vågornas dans

och spolades upp

på den grönskande strand

och visste med ens att jag fanns.

Jag kände mig hungrig,

då åt jag mig mätt

av frukter som föll i min hand.

Men oron blev stor

för kommande da’r,

som levande känner ibland.

Nu lyssnar jag tryggt

till de lugnande slag

som endast mitt hjärta kan ge.

Jag räknar ej längre

de tider som flyr,

jag fruktar ej vad som ska ske.

Innesluten i jordens famn

ska Du alltid vara!

Vem Du är

och vad Du är

behöver ingen förklara.

Tiden går

och den står still.

Allting finns

Och hör Dig till!

Innesluten i jordens famn

ska Du alltid vara!

I was born out of the sea

by the play of the winds

and was woken in the dance of the waves

and wash washed up

on the verdant shore

and I knew at once that I existed.

I felt hunger

and I ate (until I was not hungry)

of the fruits that fell into my hand.

But the worry became big

for future days,

like the living feels sometimes.

Now I listen safe

to the calm beats

that only my heart can give.

I don’t count anymore,

the times that flees,

I fear not what will happen.

Enclosed in the earth’s embrace

shall You always be!

Who you are

and what you are

nobody need to explain.

Time goes

and time stand still.

Everything exists

And belongs to you

Enclosed in the earth’s embrace

shall you always be.

Ik ben uit de zee geboren

in het spel van de wind

en werd gewekt in de dans van de golven

en bloosde

op het weelderige strand

en wist meteen dat ik bestond.

Ik voelde honger,

toen at ik mijn buik vol

van fruit dat in mijn hand viel.

Maar de onrust werd groot

voor de komende dagen,

die de levenden soms voelen.

Nu luister ik veilig

naar de rustgevende klappen

die alleen mijn hart kan geven.

Ik tel niet meer

de tijden die vliegen,

Ik ben niet bang voor wat er zal gebeuren.

Ingesloten in de armen van de aarde

dat zou je altijd moeten zijn!

Wie ben jij

en wat je bent?

niemand hoeft het uit te leggen.

Tijd verstrijkt

en het staat stil.

Alles is er

En van jou!

Ingesloten in de armen van de aarde

dat zou je altijd moeten zijn!

Ik ben uit de zee geboren

door het spel van de wind

en werd gewekt in de dans van de golven

en afwassen

aan de groene kust

en ik wist meteen dat ik bestond.

In het veld honger

en ik at (totdat ik geen honger meer had)

van de vruchten die in mijn hand vielen.

Maar de zorg werd groot

voor toekomstige dagen,

zoals het leven soms voelt.

Nu luister ik veilig

op de rustige beats

dat alleen mijn hart kan geven.

Ik tel niet meer,

de tijden die vluchten,

Ik vrees niet wat er zal gebeuren.

Opgesloten in de omhelzing van de aarde

zult U altijd zijn!

Wie je bent

en wat ben je?

niemand hoeft uit te leggen.

Tijd gaat

en de tijd staat stil.

Alles bestaat

En is van jou

Opgesloten in de omhelzing van de aarde

zul je altijd zijn.