A Estação Das Cerejas - Aldina Duarte

Eu hei-de ser das cerejas

Da vertigem dos cardumes

Do mistério dos pardais;

Hei-de ser o que tu sejas

Aquilo a que te resumes

As orações naturais

Eu hei-de ser vento norte

Rir-me na cara da morte

A dança do colibri

Mas hei-de ser do meu peito

Desta dor com que me deito

Só porque me dói de ti

Eu hei-de ser das cerejas

Do luar na primavera

Labirinto do prazer

Hei-de ser o que desejas

Que por ti sabes que espera

Enquanto a lua quiser

Eu hei-de nascer do nada

Como a papoila encarnada

Que nada fez por nascer

Hei-de nascer tua amada

Sem uma razão nem nada

Mas só porque tem de ser

Ik moet een van de kersen zijn

Van de hoogtevrees van de ondiepten

Van het mysterie van mussen;

Ik zal zijn wat jij bent

Waar kom je op neer

De natuurlijke gebeden

Ik zal de noordenwind zijn

Lachen in het aangezicht van de dood

De kolibrie dans

Maar ik moet van mijn borst zijn

Van deze pijn waar ik mee ga liggen

Gewoon omdat ik medelijden met je heb

Ik moet een van de kersen zijn

Maanlicht in de lente

labyrint van plezier

Ik zal zijn wat je wilt

Dat voor jou weet je dat wacht

Zo lang als de maan wil

Ik zal uit niets geboren worden

Zoals de rode papaver

Die niets deed om geboren te worden

Ik zal geboren worden als je geliefde

Zonder reden of wat dan ook

Maar gewoon omdat het moet