Sac à vie - Agnes Bihl

Huit ans d' bonbons dont trois d'école

Ch’veux en bataille et morve au nez

Trois billes gagnées, deux heures de colle

P’tite vie enfouie dans un plumier

Huit ans d' bonbons, c’est l'âge des sacs

De trésors, sucettes et pétards

On saute à cœur joie dans les flaques

On court devant les corbillards

Seize ans d' printemps, une vie d’acné

Et l’horizon dans un couloir

Odeurs de colle, mégots cachés

Les rêves enfouis dans un plumard

Seize ans d' printemps, c’est l'âge des sacs

De projets, révoltes et pétards

On veut éclabousser les flaques

S' faire un trou dans un corbillard

Vingt berges de vie, six mois d' caserne

Et les cheveux en bataillon

Enfoui au plume les jours de perme

On s' p’lote tout seul dans son p’loton

Vingt berges de vie, c’est l'âge des sacs

À dos, de pierre et de pétoire

On monte la garde dans les flaques

Pointe à l’appel des corbillards

Cinquante balais de repassage

Péter les boulons d' son boulot

La ménopause dans son ménage

Les rêves enfouis dans un plumeau

Cinquante balais, c’est l'âge des sacs

D’aspirateur et de brouillard

Y a les patins, à cause des flaques

Faut cotiser pour l' corbillard

Quatre-vingts piges, mais rien d' pigé

Et l’horizon au fond d’une pipe

Les rêves enfuis, on s’est plumé

On était prince, on d' vient principe

Quatre-vingts piges, c’est l'âge des sacs

De souvenirs, de regrets, d’histoires

Mais quand la canne glisse dans une flaque

Quand il est là, le corbillard

Plus l' temps d' vider son dernier sac

Le temps de voir à l’intérieur

Le peu d’amour et toute l’arnaque

D’un échantillon de bonheur

Acht jaar snoep waarvan drie van school

Haar in de strijd en snot in de neus

Drie knikkers gewonnen, twee uur lijm

Weinig leven begraven in een etui

Acht jaar snoep, het is de tijd van tassen

Van schatten, lolly's en vuurwerk

We springen in de plassen

We rennen langs de lijkwagens

Zestien jaar lente, een leven vol acne

En de horizon in een gang

Lijmgeur, sigarettenpeuken verborgen

Dromen begraven in een bunker

Zestien jaar lente, het is de tijd van de tassen

Van projecten, opstanden en vuurwerk

We willen de plassen spetteren

Een gat in een lijkwagen krijgen

Twintig levensbanken, zes maanden kazerne

En het haar in bataljon

Begraven in de veer op permanentdagen

We p'lote helemaal alleen in zijn p'loton

Twintig levensbanken, het is het tijdperk van tassen

Rugzak, steen en blaster

Wij houden de wacht in de plassen

Pointe bij de oproep van de lijkwagens

Vijftig strijkbezems

Het breken van de bouten van zijn werk

Menopauze in haar huishouden

Dromen begraven in een plumeau

Vijftig bezems is het tijdperk van tassen

Vacuüm en nevel

Daar zijn de schaatsen, vanwege de plassen

Je moet betalen voor de lijkwagen

Tachtig jaar, maar niets

En de horizon onderaan een pijp

De dromen vluchtten, we plukten onszelf

We waren prins, we komen uit principe

Tachtig jaar oud, het is de leeftijd van de tassen

Herinneringen, spijt, verhalen

Maar als de stok in een plas glijdt

Als hij er is, de lijkwagen

Geen tijd meer om je laatste tas te legen

Tijd om naar binnen te kijken

De kleine liefde en de hele zwendel

Van een staaltje geluk