Au café du temps perdu - Salvatore Adamo, Thomas Dutronc

Au café du temps perdu, je suis retourné

Un jour où rien n’allait plus

J’avais peur d'être déçu mais rien n’avait changé

Bonsoir ami, bienvenue

La patronne m’a reconnu, malgré mon costume de notable

Et comme si elle m’avait attendu, elle m’avait gardé la même table

Au café du temps perdu, j’allais quand j'étais riche

De tous ces riens dont on se fiche quand on a pignon sur rue

Au café du temps perdu, j’allais retrouver la bande

Et les promesses en sarabande d’un avenir non avenu

Je l’aimais ce temps perdu, cette liberté, ces trésors, ce luxe absolu

Mais la vie, bien entendu, n’a pas supporté

Que j’ignore les sentiers battus

Alors, à la place du cœur, elle m’a greffé une calculette

Et ce soir, avec les rêveurs, nous allons chanter à tue-tête

Au café du temps perdu, j’allais quand j'étais riche

De tous ces riens dont on se fiche quand on a pignon sur rue

Au café du temps perdu, j’allais retrouver la bande

Qui vous requinquait’sur demande chaque fois qu’on n’y croyait plus

Au café du temps perdu, j’allais, au café du temps perdu, j’allais.

Naar het café van de verloren tijd keerde ik terug

Een dag waarop niets goed was

Ik was bang teleurgesteld te zijn, maar er was niets veranderd

Hallo vriend, welkom

De baas herkende me, ondanks mijn kostuum van opmerkelijk

En alsof ze op me wachtte, hield ze dezelfde tafel voor me aan

Naar het café du temps perdu, waar ik heen ging toen ik rijk was

Van al die dingen waar we ons niet druk om maken als we op straat zijn

In het café du temps perdu zou ik de bende gaan zoeken

En de sarabande beloften van een toekomstige leegte

Ik hield van deze verloren tijd, deze vrijheid, deze schatten, deze absolute luxe

Maar het leven kon natuurlijk niet uitstaan

Dat ik de gebaande paden negeer

Dus in plaats van het hart, heeft ze me een rekenmachine geënt

En vanavond zingen we met de dromers mee

Naar het café du temps perdu, waar ik heen ging toen ik rijk was

Van al die dingen waar we ons niet druk om maken als we op straat zijn

In het café du temps perdu zou ik de bende gaan zoeken

Wie heeft je op verzoek opgefleurd elke keer dat je er niet meer in geloofde?

Naar het café du temps perdu ging ik, naar het café du temps perdu ging ik.