What Didn't Kill Me Just Got Stronger - A Lot Like Birds

This is my body at war!

No hesitation, this is entrapment entangling me

Where’s my attorney to defend or keep my mind from indulging?

I’ve failed!

And my nerves have lost their touch

My eyes can’t see so much and if my heart is the next to go

How my brain will scream and let my body know!

My tongue is drafting treaties that my stomach can’t hold

My throat’s been fed lies that it’s finding too hard to swallow

And my liver?

Oh god, how it knows that I’m poisoning it

So it grows and exposes it’s fangs.

And it’s good friends

The veins, feel exactly the same;

Abandoned, lost, clogged with smoke and ashamed

But as for the blame?

No, the blame’s not with me

It’s with you.

Is it true you’re less girl than disease?

If this is it, let’s make it a big one!

Let’s just seize until our blood starts dancing with fire and our bones explode

The marrow will drip slowly through whichever wounds are open

Taking my skin by surprise.

Oh, you’re wrong!

You think your body is so fucking strong

It’s not!

You’re just a flesh-wrapped present for a graveyard

With intestines ribboning around you as knots

Can’t you see I’m spitting out my taste?

You did the very same

And when we are through, will the worms even want us

Or will they take bites of our skin and decide we’d make terrible dirt?

To tell you the truth and be crushingly honest:

I know I’ve heard that bodies are temples but when temples sink into the ground

They lose all their worth.

Life’s a dance?

Well, death takes out the grace

Dit is mijn lichaam in oorlog!

Geen aarzeling, dit is een beknelling die me in de war brengt

Waar is mijn advocaat om te verdedigen of te voorkomen dat mijn geest zich overgeeft?

Ik heb gefaald!

En mijn zenuwen hebben hun aanraking verloren

Mijn ogen kunnen niet zoveel zien en als mijn hart de volgende is die moet gaan

Wat zullen mijn hersenen schreeuwen en mijn lichaam laten weten!

Mijn tong stelt verdragen op die mijn maag niet kan bevatten

Mijn keel is gevoed met leugens dat het te moeilijk is om door te slikken

En mijn lever?

Oh god, hoe weet het dat ik het vergiftig

Dus het groeit en legt zijn hoektanden bloot.

En het zijn goede vrienden

De aderen voelen precies hetzelfde;

Verlaten, verloren, verstopt met rook en beschaamd

Maar wat betreft de schuld?

Nee, de schuld ligt niet bij mij

Het is met jou.

Is het waar dat je minder meisje bent dan een ziekte?

Als dit het is, laten we er dan een grote van maken!

Laten we gewoon grijpen totdat ons bloed begint te dansen met vuur en onze botten ontploffen

Het merg druppelt langzaam door de open wonden

Mijn huid verrast.

O, je hebt het mis!

Je denkt dat je lichaam zo sterk is?

Het is niet!

Je bent gewoon een in vlees verpakt cadeau voor een kerkhof

Met ingewanden die als knopen om je heen kronkelen

Zie je niet dat ik mijn smaak uitspuug?

Jij deed precies hetzelfde

En als we klaar zijn, willen de wormen ons dan nog hebben?

Of zullen ze beten van onze huid nemen en besluiten dat we verschrikkelijk vuil zouden maken?

Om je de waarheid te vertellen en verpletterend eerlijk te zijn:

Ik weet dat ik heb gehoord dat lichamen tempels zijn, maar wanneer tempels in de grond zinken

Ze verliezen al hun waarde.

Het leven is een dans?

Nou, de dood haalt de genade weg